Inhoud
De rode olm (Ulmus rubra) is een soort iep die van nature voorkomt in het gebied van de Grote Meren en de bossen van de Mid-Atlantische staten van de VS. Het is een bladverliezende boom en geeft de voorkeur aan vochtige omgevingen. Op volwassen leeftijd kan de boom een hoogte bereiken van 24 m. Hoewel niet zo gedecimeerd als zijn naaste verwant, heeft de Amerikaanse iep, de rode iep, geleden onder de aanwezigheid van de iepziekte.
karakter
Soms wordt de rode iep genoemd, grijs of zacht, de rode ulmus komt veel voor in de bossen van het noordoosten en Midwest in de VS. Deze boom lijkt veel op de Amerikaanse iep, maar heeft enkele zichtbare kenmerken die hem scheiden van zijn meest voorkomende neef. Het meest opvallende verschil is de binnenschors, die in de rode iep een zwakke geur van zoethout heeft. Wanneer gekauwd, wordt het materiaal erg stroperig, vandaar de naam "gladde iep" (gladde iep) in het Engels. De iepbladeren zijn ruw vanwege hun hoge silicagehalte. De bladvorm is bijna identiek aan die van de Amerikaanse iep.
Waarde in de inheemse cultuur
Voor Amerindische culturen had de olm praktische toepassingen, zoals het maken van snaren uit de binnenste schil. Volgens de USDA-plantengids kookte de Menominee-stam de schors en gebruikte hij om manden te maken. Andere inheemse culturen van het Midwesten gebruikten de schors als daken en opruimen voor hutten.
De inheemse Amerikanen gebruikten ook de binnenschors als medicijn. Sommige groepen, zoals de Iroquois, gebruikten de plant als oogdruppels, terwijl anderen thee maakten uit de binnenste schors om een zere keel te verlichten of als een laxeermiddel werken. Andere inheemse groepen droogden de binnenschaal en gebruikten het materiaal als een natuurlijke dressing.
Gebruik in de hedendaagse geneeskunde
Het gebruik van inheemse Amerikanen en de hedendaagse iep draait rond een belangrijk kenmerk van de plant. Het bevat een stroperig materiaal dat, gemengd met water (of speeksel), een medicinale gel wordt. Deze gel kan worden gebruikt om de keel, mond, maag of darmen te verlichten. Een studie van het Medical Center van de Universiteit van Maryland suggereerde dat de gel-afgevende verbindingen die de maag beschermen tegen overmatige zuurgraad (referentie 1). De iep is verkrijgbaar in de vorm van tabletten, capsules, zuigtabletten, thee of als een komprespoeder en veroorzaakt geen ernstige bijwerkingen (referentie 1).
