Inhoud
De ziekte van Kienböck is een degeneratieve aandoening van het polsbeen. Daarin wordt de bloedtoevoer afgesneden tot een van de kleine botten van de pols, waardoor het bot sterft.
geschiedenis
In 1910 was Dr. Robert Kienbock, een Weense radioloog, de eerste die de ziekte en ook vasculaire necrose van het lunaat of lunatomalacia herkende.
oorzaken
De oorzaak van de ziekte van Kienböck is nog onbekend, maar sommige trauma's aan de pols, zoals een val, kunnen een bloedaandoening in de lunate veroorzaken.
symptomen
De symptomen zijn verminderde handkracht, stijfheid in de pols, gevoeligheid en pijn in het bot en soms zwelling.
progressie
De ziekte van Kienböck kent vele stadia van ontwikkeling. De eerste fase wordt gemakkelijk verward met een gedraaide vuist. Het lunate-bot begint te verstijven, waardoor aanhoudende pijn, gevoeligheid en zwelling worden veroorzaakt. De dood van het bot begint met het breken van het bot in kleine stukjes, en veroorzaakt veel pijn. Uiteindelijk worden de oppervlakken van aangrenzende botten aangetast, wat artritis kan veroorzaken.
behandeling
Het eerste doel is om bloed naar het bot te brengen door de druk op de lunate te verlichten. Eén behandeling zonder operatie houdt in dat de pols gedurende twee tot drie weken wordt geblokkeerd. Een beschikbare chirurgische ingreep is revascularisatie (terugkerende bloedtoevoer naar het bot), botfusie, excisie van het overleden lunaat en procedures voor het nivelleren van het gewricht (verkorting van een langer bot of verlenging van het verkorte bot).
