Inhoud
Sinds de 19e eeuw is fluoride een belangrijk bestanddeel in rattengif en insecticiden. Wanneer ze worden gemengd in granen of ander voedsel, consumeren de muizen gemakkelijk het gif en sterven ze. Deze methode werd beter beschouwd in relatie tot andere giftige verbindingen, omdat het bij opname door de mens minder gevaarlijk was voor mens en dier. Het gebruik van fluoride in rattengif is in de loop der jaren afgenomen, vervangen door verbindingen die het bloed afstellen en als veiliger en effectiever worden beschouwd.
Fluorverbindingen
De term fluoride verwijst naar de fluorverbindingen en ten minste één ander element. Verschillende soorten fluoride komen van nature voor in de bodem en in het water. Calciumfluoride wordt van nature in het menselijk lichaam geproduceerd en dient om het skeletstelsel te versterken.
Hoewel dit varieert met de leeftijd, bepaalt de Food and Drug Administration een dagelijkse dosis fluoride om botten en tanden gezond te houden. Ongeacht de leeftijd is de aanbevolen dosis erg klein en kan worden verkregen door het eten van een uitgebalanceerd dieet.
In rattengif varieerde de hoeveelheid fluoride omdat verschillende fabrikanten hun eigen formules ontwikkelden. Over het algemeen bevatten de producten veel meer fluoride dan nodig was om de dood te veroorzaken. Dit moest ervoor zorgen dat de producten de reputatie hadden effectief te zijn tegen wormen. Fluor wordt niet langer gebruikt in rattenvergiften verkocht in de Verenigde Staten.
Fluoride in de tandheelkunde
De meest geproduceerde vorm is natriumfluoride, een tandpasta en gemeentelijk wateradditief dat wordt gebruikt om de impact van tandcariës te minimaliseren. Volgens de American Dental Association leidde de introductie van kleine hoeveelheden natriumfluoride in de voeding tot een afname van het aantal en de omvang van cariës bij kinderen. Gemeentelijke fluoridering van water wordt gezien als een van de grootste successen in de volksgezondheid in de twintigste eeuw door ziektebestrijdings- en preventiecentra.
controverse
In de loop van de jaren is er veel controverse geweest over het gebruik van fluoride in producten die zijn ontwikkeld voor menselijke consumptie. Dit is grotendeels te wijten aan het feit dat het eerste wijdverbreide gebruik van fluoride-bevattende producten was voor de uitroeiing van de parasieten. Het was gebruikelijk om deze producten overal in huis te gebruiken om ratten, muizen en insecten te doden. Voor veel mensen is het ondenkbaar om een product te gebruiken of aan te bevelen dat deel uitmaakt van de ingrediënten van een bekend gif.
Er is getheoretiseerd dat fluoride in tandheelkundige producten accidentele vergiftiging kan veroorzaken als het in grote hoeveelheden wordt ingenomen. Daarom is een waarschuwing noodzakelijk om onbedoelde ingestie in alle tubes tandpasta in de Verenigde Staten met het ingrediënt te voorkomen.
Er zijn aanvullende onderzoeken gestart om te bepalen of fluoride dat wordt gebruikt in gemeentelijk water en tandartsen schade aan de witte bloedcellen kan veroorzaken of tot kanker kan leiden. De resultaten waren gemengd, met slechts één studie van laboratoriummuizen die een link naar botkanker vertoonden. Verdere studies hebben aangetoond dat fluoride de kankersnelheden niet verhoogt en niet carcinogeen is.
voorzorgsmaatregelen
Producten die fluoride bevatten, moeten buiten het bereik van kinderen jonger dan zes jaar worden gehouden. Alle mondhygiëneactiviteiten moeten worden begeleid door een volwassene om te voorkomen dat grote hoeveelheden tandpasta worden ingenomen. Als u een overdosis fluoride vermoedt, neem dan contact op met uw arts voor informatie over hoe u verder moet gaan.
geschiedenis
Wetenschappers ontdekten dat bewoners van gebieden met van nature voorkomende niveaus van fluoride in drinkwater minder gaatjes hadden dan die op plaatsen waar geen natuurlijk fluoride voorkomt. Deze ontdekking in de jaren 40 leidde tot de fluoridering van gemeentelijke watersystemen in het hele land. In 1945 werd Grand Rapids Michigan de eerste stad die begon met het fluorideren van de gemeentelijke watervoorziening.
In 1948 verwierf de Eastman Kodak Company het laatste patent voor de rechten op een fluoridehydrolysaatformule om als rattengif en insecticide te worden gebruikt. In die tijd koos de markt voor het gebruik van bloedverdunnende warfarine als een veiliger en effectievere manier om wormen te elimineren.
