Inhoud
Chili is een Zuid-Amerikaans land met ongeveer 16 miljoen inwoners. Het heeft arbeidswetten die alles regelen, van kinderarbeid tot het minimumloon. Hoewel de Chileense arbeidswetgeving in het algemeen vele soorten gemeenschappelijke rechten van werknemers beschermt, worden ze niet altijd zo strikt toegepast als arbeidswetgeving in andere landen.
vakbonden
Arbeidswetten in Chili laten werknemers toe om vrij te unificeren, zonder toestemming van de overheid of toestemming. Individuen kunnen zich op elk moment terugtrekken uit vakbonden en leden kunnen vrijelijk vakbonden vormen of ontbinden. Gesloten vakbondstores zijn echter niet toegestaan en mensen die betrokken zijn bij politie- of militaire operaties kunnen niet unioniseren. Alle werknemers in de privésector kunnen in staking gaan, terwijl openbare en overheidswerknemers dat niet doen. Organisaties zijn vrij om tijdelijke werknemers in te huren om opvallende werknemers te vervangen, maar ze zijn onderworpen aan boetes, die vervolgens worden verdeeld onder de stakers.
Kinderarbeid
Chili heeft veel wetten om kinderarbeid te voorkomen, maar de uitvoering ervan is vaak zwak. Kinderen jonger dan 15 jaar kunnen op geen enkele manier werken en personen in de leeftijd van 15 tot 18 jaar kunnen alleen werken met toestemming van hun ouders. Alle werknemers jonger dan 18 jaar moeten naar school gaan en mogen niet op gevaarlijke plaatsen werken, zoals nachtclubs, mijnen of zware industriële banen. Degenen tussen de 18 en 21 jaar oud kunnen niet werken in de mijnbouw of een baan waarvoor ondergronds werk vereist is.
Minimumloon
De Chileense overheid stelt een minimumloon vast dat maandelijks aan een werknemer moet worden betaald. De overheid past dit bedrag jaarlijks aan op basis van inflatie en andere factoren. In Chili zijn minimumloonposities ontworpen om één enkele ongekwalificeerde werknemer te behouden en zijn over het algemeen niet voldoende om een hele familie te ondersteunen. Het minimumloon voor huishoudelijk personeel is vastgesteld op 75% van de minimumnorm voor alle andere functies, hoewel deze standaard zelden wordt toegepast. Met ingang van 1 juli 2009 bedraagt het minimum maandloon 165.000 Chileense pesos (ongeveer R $ 604.00).
Werktijden
Arbeidswetgeving in Chili definieert de maximale duur van het werk als 45 uur of zes dagen per week. Werknemers mogen niet meer dan tien uur per dag werken en moeten extra vergoedingen ontvangen voor elk uur dat gewerkt wordt buiten de normale achturige werkdag. Werkgevers moeten alle werknemers een volledig 24-uur onbetaald werk per week bieden. Huishoudelijke hulpverleners zijn vrijgesteld van deze vereisten, maar hebben recht op 11 officiële feestdagen per jaar, net als alle andere Chileense werknemers.
Arbeidsomstandigheden
Het Chileense ministerie van Gezondheid en Arbeid definieert gezondheids- en veiligheidsvoorschriften voor werknemers. Deze wetten behoren tot de strengste arbeidswetten in het land. Het ministerie vereist dat werkgevers de vergoedingen voor werknemers en veiligheidstrainingen aan alle werknemers verstrekken. Werkplekken moeten risicovrij zijn en werknemers moeten worden beschermd tegen chemicaliën of gevaarlijke stoffen. Brandveiligheidscodes worden ook strikt nageleefd op de werkplek.
