Inhoud
Microscopen helpen wetenschappers om voorwerpen te zien die voor het blote oog onzichtbaar zijn. Een heel gebruikelijk type, bekend als een samengestelde microscoop, maakt gebruik van lenzen en licht om een beeld te vergroten. Het heeft twee lenssystemen: het oculair (of ooglens), dat het directe oog van de waarnemer ontvangt; en de objecten, die direct boven het waargenomen object liggen. Objectieve lenzen hebben verschillende vergrotende krachten. Goede samengestelde microscopen hebben achromatische, convergerende en divergerende lenzen.
structuur
Een objectieflens wordt feitelijk gevormd door meerdere lenzen in een metalen cilinder, de objectiefcilinder, die enkele centimeters hoog is en ongeveer een centimeter in diameter. Aan de bovenkant van de trommel bevindt zich een schroef die de objectieflens op een roterende objecttrommel boven een microscoop bevestigt. De roterende trommel heeft drie of vier lenzen met verschillende vergrotingen en stelt de kijker in staat zo nodig van de ene lens naar de andere te schakelen. Specificaties die aan de zijkant van de drum zijn opgenomen, bieden informatie zoals het vergrotingstype en de resolutie van elke objectieflens.
uitbreiding
Een microscoop heeft meestal drie of vier objectieven, die elk een ander vergrotingsvermogen hebben - meestal 4X, 10X, 40X en 100X - op de cilinder aangegeven met een cijfer en een kleurcode. De totale vergroting verkregen met behulp van een speciale lens wordt bepaald door het vermogen van de oculaire lens, meestal 10X, te vermenigvuldigen met die van de lens die wordt gebruikt. De totale winst die wordt behaald door een 4X-objectief te gebruiken, is bijvoorbeeld deze waarde vermenigvuldigd met 10X, oftewel 40X. De kleurcodes van de lenzen van 4X, 10X, 40X en 100X zijn respectievelijk rood, geel, blauw en wit. Hoe groter de vergrotingskracht van de lens, hoe langer de lengte.
functies
De 4X-doelstelling wordt ook het doel van scannen genoemd. Hoewel deze lens de minste vergroting biedt, biedt deze een breder gezichtsveld en kunt u zoeken naar objecten die mogelijk onopgemerkt blijven bij hogere vergrotingsniveaus. Het doel van 10X, of van een laag vermogen, maakt de observatie mogelijk van de algemene structuur van een object. De 40X objectieflens met hoog vermogen geeft objecten tot in de kleinste details weer. Omdat de krachtige lenzen zeer dicht bij het te onderzoeken object worden geplaatst, zijn ze gevoelig voor beschadiging door contact met het monsterblad. Om deze reden hebben deze lenzen veren en zijn ze intrekbaar. Het 100X-objectief wordt een olie-immersielens genoemd. Het plaatsen van een druppel dipolie op de bovenkant van een voorbereide dia elimineert de luchtruimte tussen het monster en de lens en verhoogt de resolutie van het beeld. En wanneer dit wordt gedaan in combinatie met geschikte kleurtechnieken, worden bepaalde celkenmerken zichtbaar.
Extra functies
Objectieve lenzen verschillen in hun vermogen om optische fouten te corrigeren, aberraties genaamd, die de helderheid van het beeld verminderen. Wit licht bestaat uit verschillende kleuren die onder verschillende hoeken breken bij het passeren van de lens. Het onvermogen van de lens om alle kleuren naar een gemeenschappelijke focus te brengen, veroorzaakt gekleurde randen rond het beeld. Achromatische lenzen zijn ontworpen om dergelijke kleurafwijkingen te compenseren. En met convergerende en divergerende lenzen kan de gebruiker van de ene lens naar de andere schakelen zonder dat het object respectievelijk opnieuw moet worden gecentreerd of opnieuw moet worden scherpgesteld.
