Inhoud
- Flora: wortels
- Flora: fijne schors
- Flora: bladeren
- Fauna: voedselspecialiteiten
- Fauna: camouflage
- Fauna: gedragsveranderingen
Hoewel het slechts een klein deel van het aardoppervlak bedekt, herbergt het regenwoud ongeveer de helft van alle planten- en diersoorten in de wereld. In een omgeving waar zoveel levensvormen concurreren om dezelfde hulpbronnen te gebruiken, vooral in een habitat waar de norm extreem is, zowel hitte als regen, moeten de soorten flora en fauna zich uitsluitend aanpassen aan hun omgeving als ze dat willen gedijen
Flora: wortels
Bodem uit het regenwoud verzamelt voedingsstoffen in de hogere lagen, waardoor bomen gebruikmaken van systemen op laag niveau om de vereiste voedingsstoffen te absorberen. Om bomen op grote hoogte te ondersteunen, gebruiken deze wortels echter een ander alternatief voor diepte. Ze vormen grote voren, tot 10 m, die de grond verlaten en onderdompelen in de stam van de boom, de hoge bomen stabiliseren en voedingsstoffen leveren. Ze komen veel voor in regenwoudbomen en tropische palmen, stabiliseren ze op modderig, vochtig terrein en vormen een complex systeem van lage groei. Ze liggen stevig op de grond terwijl ze zich vastklampen aan sedimenten om overstromingen te weerstaan, en kunnen tot 70 cm per maand onder de grond groeien.
Flora: fijne schors
In tegenstelling tot gematigde wouden hoeven tropische bosbomen geen vocht op te vangen met dikke blaffen. Anders hebben ze, in omgevingen met een hoge luchtvochtigheid, een dunne blaf om vocht uit de romp te laten ontsnappen. De structuren zijn zacht, wat de kans verkleint dat parasitaire of epifytische planten op het oppervlak groeien. Bovendien kan deze papierachtige schors in delen worden gesneden, waardoor bomen zich regelmatig kunnen bevrijden van planten die op hun oppervlak groeien.
Flora: bladeren
De bladeren van de regenwoudplanten moeten zich aanpassen aan de hoge hoeveelheid neerslag in hun omgeving. De bladeren die bekend staan als dorsiventral komen veel voor in bijna 90% van de bossoorten en verspreiden via hun kanalen regenwater naar de uiteinden van de bladeren. De typische textuur, vergelijkbaar met leer, helpt ook bij dit proces. Ze zijn ook experts in de lichtomstandigheden waarin ze leven. Velen van hen, vooral degenen die het verst van het dak liggen, zijn groter om meer zonlicht te kunnen absorberen. De meeste zijn groen, maar sommige planten hebben fel gekleurd gebladerte, van geel tot paars tot roze, sommige met pigmenten die chlorofyl beschermen tegen fel licht of waarschuwen roofdieren dat ze giftig zijn.
Fauna: voedselspecialiteiten
Dieetadaptatie is niet ongebruikelijk voor de tropische bosfauna als gevolg van de concurrentie om voedsel en sommige dieren worden geboren met lichaamskenmerken die voordelen bieden ten opzichte van andere dieren als het gaat om het verkrijgen van voedsel. Toekans hebben grote, kenmerkende snavels waarmee ze fruit kunnen snijden van kleine, ontoegankelijke takken; ze zijn sterk en fungeren als notenkrakers. Snijdende mieren trekken vele malen per dag door de bomen om stukjes blad te snijden, die ze in het nest dragen; deze stukken kunnen tot 50 keer uw lichaamsgewicht wegen. Ze gebruiken bladeren om een schimmel te kweken, hun enige bron van voedsel.
Fauna: camouflage
Dieren van allerlei soort gebruiken camouflage in het regenwoud, zowel om zich te verbergen voor roofdieren als om te jagen. Luiaards zijn gedeeltelijk vermomd door groene bomen, vanwege de groenige algen die op hun huid groeien. Vlinders, zoals het Indiase blad, camoufleren soms door zich te vermengen met de bladeren van de planten en het hanenvirus is vaak niet te onderscheiden van de planten die het vaak bezoekt. Gecamoufleerde jiboia's kunnen hun prooi verrassen terwijl ze verborgen zijn tussen de bosplanten.
Fauna: gedragsveranderingen
Elke beweging kan cruciaal zijn voor een soort in dit delicate levenssysteem en er zijn al enkele aanpassingen doorgevoerd om aan deze behoefte tegemoet te komen. Luiaards, het langzaamste zoogdier ter wereld, worden over het algemeen niet waargenomen door snellere roofdieren omdat ze aan boomtakken hangen. De vele soorten apen in het bos pasten zich ook op dezelfde manier aan als luiaards. De apen van de Nieuwe Wereld zijn uitgerust met grijpstaarten, gebruikt voor klimmen en af en toe als ondersteuning, waardoor handen en voeten vrij zijn om te eten en te knutselen. Ondertussen kunnen de marmosets-goeldi afstanden van maximaal 4 m afleggen; hun staarten stabiliseren ze terwijl de gebogen klauwen de takken vastpakken. Gifpadden hebben zuigkracht waarmee ze bomen kunnen beklimmen op zoek naar voedsel.
