Inhoud

• routebeschrijving
• tips
• Wat je nodig hebt

De cello is een snaarinstrument getokkeld met een boog. Het wordt vaak gehoord als een solo-instrument in kamermuziek of als onderdeel van een strijkkwartet of orkest. Muziek voor cello is geschreven in de clave van F, vergelijkbaar met de muziek naar beneden en contrabas. Het leren spelen van cello-muziek zal gemakkelijker zijn als je bekend bent met de clave de F, hoewel er enkele tekenreeksspecifieke symbolen zijn om cello-muziek te leren lezen.

routebeschrijving

(Cello-afbeelding spelen door TekinT van Fotolia.com)

1. Zoek het deel van de cello als u een muziekstuk speelt dat is geschreven voor een orkest. De cello bevindt zich in de toonsoort van F en deelt dezelfde noten van de andere F-toetsinstrumenten. Als je maar één volledige score hebt om te lezen (alle instrumentonderdelen), wordt de cello aangegeven door de instrumentnaam die naast het personeel staat geschreven. Als u een solostuk speelt, wordt het nummer zonder enige andere aanduiding op de F-toets genoteerd. Soms staat de naam van het instrument bovenaan de score, links van de titel.

2. Lees de belangrijkste elementen van de score zoals je zou scoren. Een F-toets en een kompassasymbool staan ​​aan het begin van een muziekstuk geschreven voor cello. De duur van de noten is hetzelfde. Cello-muziek maakt gebruik van verticale balklijnen op het muziekpersoneel om metingen te markeren. Semibreves, minima, kwartnoten, achtste noten en zestiende vullen de metingen met het juiste aantal beats (zoals aangegeven door de tijdstempel). Deze conventies zijn van toepassing op de standaardnotatie voor alle instrumenten.

   
   

3. Herken de muziekagenda aan de hand van de toonsoort F, het muzikale bereik van de cello. Er zijn vijf lijnen en vier spaties in het muziekpersoneel. Elke regel en spatie vertegenwoordigt een muzieknoot. De nootnamen voor Fa-toetslijnen zijn Sol - Si - Fa - Fa - Fa - A en de noten voor de spaties zijn A - Dó - Mi - Sol Geschreven opmerkingen boven de agenda volgen dezelfde volgorde als de laatste regel op de agenda staan. Schriftelijke notities onder de agenda volgen de omgekeerde volgorde van de laatste regel van de agenda. De bovenste regel van een staf is bijvoorbeeld een daar, dus de ruimte erboven is een Si en de lijn boven die ruimte is een C, enzovoort. De eerste spatie onder het personeel is een F. De tonen volgen een patroon (Dó - Ré - Mi - Fá - Sol - Aá - Si) en herhalen. Het bereik van de cello strekt zich uit van de C die twee lijnen onder de C-toets ligt van F tot de C, een lijn boven de C van C.

4. Let op speciale markeringen voor de cello. Zodra je de cello met een boog speelt, hebben cello-liederen veel speciale muzikale symbolen om de boogtechniek en -dynamiek aan te duiden. Een belangrijke conventie van cello-muziek is het markeren van opwaartse en neerwaartse boogvorming. Een haakje met de "benen" naar beneden (boven het personeel) geeft aan dat u de boogslag specifiek moet gebruiken en een kleine v geeft aan dat u de boog omhoog moet bewegen. Een andere conventie is het gebruik van het woord "pizz", een afkorting voor pizzicato. Als je deze markering ziet, moet je de snaren van de cello spelen met je duim en wijsvinger.

   
   

tips

• Aangezien het lezen van cello-muziek veel van de leesvaardigheid van noten uit andere muziek omvat, kan het promoten van je studie van muziek lezen in het algemeen je muzikale vaardigheden op alle mogelijke manieren helpen verbeteren.

Wat je nodig hebt

• cello
• boog
• Bladmuziek voor cello