Inhoud
De praktijk van vrouwen die zich kleden in hoofddeksels in de landen van het Midden-Oosten heeft diepe wortels in de tradities van de islam. In het Arabisch worden deze kleding "boerka" genoemd en de hoofdbedekking staat bekend als "hijab". Deze manier van aankleden verschilt per land en is de afgelopen decennia als een fel omstreden kwestie naar voren gekomen. Hoewel aanhangers de boerka zien als een teken van bescheidenheid en traditie, beweren tegenstanders dat het een vorm van ondergeschiktheid van vrouwen is.
Historische context
De gewoonte om van kop tot teen kleding te dragen in landen in het Midden-Oosten komt voort uit de tradities van de islam en is van oudsher geassocieerd met de klassestatus. Volgens "Women in World History", een academische database gewijd aan de studie van vrouwen in een mondiale context, bestudeerde ze de praktijk van het dragen van sluiers met de verspreiding van de islam in het Midden-Oosten en Noord-Afrika, en de praktijk werd gezien als een teken van religieuze rijkdom en geloof.
Sociale betekenis
Het vrouwelijke lichaam in het Midden-Oosten wordt geassocieerd met een aantal sociale overtuigingen, met name het idee dat vrouwen kuis moeten zijn en hun lichaam alleen door hun echtgenoten mogen worden gezien. De kleding van lichaam en hoofd wordt vaak gezien als een uiting van seksuele en sociale moraliteit. Met de toename van interacties tussen het Midden-Oosten en het Westen, met name in de context van kolonialisme en islamitisch nationalisme, zijn deze kledingstukken echter van symbolisch belang geworden. Ze zijn gepromoot als middel om culturele tradities te beschermen tegen buitenlandse invloeden.
Hedendaagse context
De verschillende landen in het Midden-Oosten hanteren verschillende normen voor dameskleding, afhankelijk van de waarden van het huidige politieke leiderschap, sociale omstandigheden en islamitisch conservatisme. Iran bijvoorbeeld, onder leiding van de Sjah, bepleitte dat vrouwen meer kleding in westerse stijl adopteren. Toen Ayatollah Khomeini in 1979 aan de macht kwam, voerde hij echter een verplichte sluierpolitiek in voor alle vrouwen. Er zijn ook verschillen in de mate waarin vrouwen zichzelf moeten dekken. Hoewel sommige religieuze en politieke systemen aandringen op een complete boerka die het hele lichaam verbergt, evenals een hoofddoek, of hijab, hebben andere landen alleen sluiers nodig. In Turkije, een seculiere islamitische staat, kunnen vrouwen kiezen of ze de dekking wel of niet gebruiken, hoewel dat wel nodig is in landen als Saoedi-Arabië, Jemen en Afghanistan.
controverse
Vrouwenkledij uit het Midden-Oosten is naar voren gekomen als een broeinest van controverses in de internationale politiek, bij vrouwenbewegingen en bij mensenrechtenorganisaties. Voorstanders van beide geslachten betogen dat de dekking een belangrijke uiting is van geloof en cultureel geëigende geslachtsrollen. Zij beweren dat de dekking dient om vrouwen te beschermen tegen seksuele intimidatie en hun puurheid te behouden. Tegenstanders van berichtgeving zien de praktijk echter als een teken van de inferieure sociale status van vrouwen en betogen dat het vaak wordt geassocieerd met religieus fanatisme en seksueel misbruik. De controverse over vrouwenkoppen ging verder dan het Midden-Oosten en werd ook een punt van discussie voor de westerse politici. In 2010 presenteerde de Franse president Nicolas Sarkozy het eerste verbod in Europa om de sluier in het openbaar te dragen.
