Inhoud
De woestijn is een vijandige omgeving. Organismen uit een woestijnecosysteem passen zich aan om intense hitte en schaars water te overleven. En elk heeft zijn eigen unieke systeem om te overleven, maar in het algemeen doen planten het op vergelijkbare manieren.
Zoek water
Een noodzaak voor elk organisme dat in het dorre woestijnklimaat leeft, is water. Zonder water zullen de levensondersteunende functies van het organisme mislukken en zal het organisme worden bedreigd. Planten hebben zich op verschillende manieren aangepast waardoor ze water kunnen verzamelen.
Planten uit woestijnecosystemen leven eerder in rivierbeddingen. Of ze nu droog of nat zijn, deze gebieden bevatten vaak grondwater en planten kunnen overleven als hun wortels die watervoorziening bereiken. Dit zijn ook de meest waarschijnlijke plaatsen waar water zich ophoopt als het regent. Als het water komt, zullen de planten het ontvangen.
Mist is ook een goede bron van water in woestijnen, waar de omstandigheden daarvoor gunstig zijn. De lucht condenseert en vormt de dauw in de koude ochtenden, die wordt opgevangen door de bladeren en door de absorptiemiddelen van de planten.
Veel woestijnplanten hebben grote wortelsystemen, die in staat zijn om grote diepten te bereiken, anders zouden ze geen watervoorraden onder droge grond kunnen gebruiken.
Water vasthouden
Omdat planten op verschillende manieren water voor hun lichaam hebben verzameld, moeten ze het vasthouden, ondanks de intense hitte van de woestijn, zijn ze geëvolueerd en hebben ze verschillende aanpassingen ontwikkeld om aan deze behoefte te voldoen.
De meeste woestijnplanten blijven een groot deel van het jaar inactief. Tijdens droge periodes doen ze niet veel aan fotosynthese en halen ze niet veel water uit de omgeving. Door deze rustperiodes kan de plant overleven, maar niet groeien of zich voortplanten tijdens de droogste maanden van het jaar. Wanneer planten zaden produceren, blijven deze nieuwe zaden veel langer in hun beschermende laag dan zaden van planten in meer gematigde klimaten. Tijdens regenachtige periodes lost water het zaadomhulsel op, dat vervolgens snel groeit.
Structurele aanpassingen zijn ook belangrijk voor het overleven van de woestijn. Wascoatings op de bladeren voorkomen het verlies van water door verdamping, wat in de hete woestijn waterverlies van het oppervlak en het inwendige van de bladeren kan veroorzaken. De bladeren zijn ook kleiner in woestijnplanten, waardoor de kans op waterverlies verder wordt verminderd.
Bladverliezende planten
Bladverliezende planten in woestijnecosystemen hebben zich aangepast door de bladcyclus. De bladeren van deze planten zijn over het algemeen kleiner en bedekt met was om verdamping te voorkomen.
In tegenstelling tot het jaarlijkse verlies van bladeren in bladverliezende planten in gematigde streken, verliezen loofbomen in de woestijn hun bladeren tot wel vijf keer per jaar, verliezen ze tijdens droogte en creëren nieuwe bladeren als het regent. Terwijl de plant slapend blijft tijdens bladverlies.
Succulente planten
Planten zoals aloë hebben vlezige bladeren die een groot deel van hun watervoorraad bevatten. Vanwege de intense vochtigheid binnenin worden deze planten vetplanten genoemd. Meestal voelen ze sponzig aan als ze worden aangeraakt, en wanneer ze worden gesneden, onthullen ze een sappig vruchtvlees, beschermd door een laag buitenste was.
Bladloze planten
Veel woestijnplanten besparen hun water doordat ze geen bladeren hebben. Cactussen zijn de meest voorkomende plantensoort. Veel cactussen hebben doornen in plaats van bladeren, die ook fotosynthese uitvoeren en dauw opvangen als het weer natter is. Deze kleine structuren reflecteren ook licht, waardoor het waterverlies wordt verminderd. Tijdens het regenseizoen ontwikkelen cactussen tijdelijke wortelsystemen om water op te nemen. Daarna gooien ze hun wortels weg als de grond weer droog wordt.
