Inhoud
Hoewel de interpunctie van een gedicht elke wens van de auteur kan aannemen, zijn er enkele richtlijnen die mensen die zich onzeker voelen kunnen helpen. Er zijn zes basisvormen van interpunctie die in gedichten worden gebruikt: punt, puntkomma, komma, vraagteken, uitroepteken en liggend streepje. Bij elke verschillende vorm van interpunctie komt een ander signaal naar de lezer; Je bewust zijn van deze tekenen die je als auteur hebt, is de sleutel tot het afdrukken van de gewenste toon en het geven van beweging aan het gedicht in het algemeen.
Stap 1
Breng een steek aan om een volledige pauze te nemen. In poëtische termen wordt een punt aan het einde van een regel een eindpunt genoemd. Een eindregel vraagt om een duidelijke pauze bij het opzeggen van het gedicht, een moment om diep in te ademen voordat we doorgaan naar de volgende regel. Een punt is de meest volledige pauze die in een gedicht is toegestaan; als het in het midden van de regel wordt gebruikt, creëert het een splitsing of een langere pauze.
Stap 2
Neem een uitgebreide, maar niet volledige, pauze met een komma. Deze score verbindt twee gedeelde ideeën; in poëzie betekent een puntkomma dat de lezer moet pauzeren, maar geen ademhaling moet voltooien, omdat de volgende regel rechtstreeks verbonden zal zijn met de zojuist gelezen regel. Splitsen kan ook worden gemaakt met een komma.
Stap 3
Neem een korte pauze van de dynamiek van het gedicht met een komma. Ze zijn de zwakste vorm van interpunctie, aangezien een komma niet sterk genoeg is om een volledige zin te structureren.
Stap 4
Gebruik een vraagteken of uitroepteken om de nadruk te leggen. In poëzie zijn dit enkele van de minst gebruikte punten, wat betekent dat ze alleen bij speciale gelegenheden mogen worden gebruikt.
Stap 5
Voeg een streepje in als u een pauze nodig heeft die meer nadruk vereist dan een komma, maar geen punt.
