Inhoud
Het Boeddhabeeld is een icoon in de wereldreligie. Ondanks dat het een religie is die in de kern onthechting van alle materiële dingen aanmoedigt, is iconografie wijdverbreid in boeddhistische culturen. Er zijn verschillende traditionele poses waarin boeddhabeelden worden gevonden, elk met zijn eigen betekenis.
Verhaal
Het boeddhisme is genoemd naar de oprichter, Siddharta Gautama, die rond 500 v.Chr. Als prins in India werd geboren.Hoewel hij als prins een rijk leven leidde, verliet hij ooit zijn materialistische levensstijl. Zijn opleiding vormde de basis voor wat het boeddhisme werd, en zijn beeld wordt verafgood. Veel Boeddhabeelden behoren echter tot andere bodhisattva's, een term die iedereen omschrijft die verlicht is geworden, terwijl hij ervoor kiest om op aarde te blijven en les te geven. Hoewel Siddhartha Gautama de eerste was, was hij niet de enige.
Aardrijkskunde
Het boeddhisme begon in India en verspreidde zich naar bijna heel Azië, vooral in Oost- en Zuidoost-Azië. Als tolerante religie kreeg ze, terwijl ze zich van plek tot plek verspreidde, regionalistische kenmerken. Het boeddhisme in Japan heeft dus een andere vorm van beoefening dan die van India, China of het schiereiland in Zuidoost-Azië. Dit verklaart gedeeltelijk waarom de portretten van de Boeddha van regio tot regio verschillen. Bovendien werden verschillende lokale goden en figuren vaak verwerkt in boeddhistische afbeeldingen. Gecombineerd met lokale Boeddhabeelden, dat wil zeggen mensen die licht hebben gevonden, is er een expressieve verscheidenheid aan Boeddhabeelden gevonden in Azië.
De typen
Er is een grote verscheidenheid aan houdingen, maar sommige komen vaker voor. De Boeddha zittend met zijn benen gekruist en zijn handen gevouwen in zijn schoot, bekend als de lotushouding, is de meest voorkomende figuur. Het is te vinden op bijna alle plaatsen waar het boeddhisme wortel schoot. Andere vaak ontworpen houdingen zijn onder meer de Boeddha met zijn hand omhoog of een hand die de aarde aanraakt. Soms kunnen we de Boeddha liggend vinden, in de houding die bekend staat als de liggende positie. Er is ook een beroemde afbeelding van de Boeddha die bekend werd als de "lachende Boeddha" vanwege zijn uitdrukking (in plaats van de ronde buik).
De betekenis
Elk van de verschillende houdingen heeft een andere betekenis. De lotushouding vertegenwoordigt het meditatieproces, een belangrijk aspect van het boeddhisme. Als de hand wordt opgestoken, betekent dit dat u afstand moet nemen van dingen die angst kunnen veroorzaken. Als de hand de aarde aanraakt, brengt hij de stevigheid van de grond over in een metafoor van stabiliteit van het ware boeddhistische geloof. De liggende Boeddha vertegenwoordigt gewoonlijk de laatste toegangspoort tot nirvana, de staat van leegte die door sommige sekten van boeddhisten wordt gewenst. De lachende Boeddha is gebaseerd op de Chinese monnik.
Bezetting
Ondanks de pose leent elk Boeddhabeeld zich in wezen voor dezelfde functie: het inspireren tot meditatie en reflectie op de principes van het boeddhisme. De verschillende poses zijn zeker bedoeld om inspiratie te bieden voor verschillende aspecten van de boeddhistische leer, hoewel de beelden die de centrale plaats innemen in de tempels meestal groter zijn. Er zijn echter vaak kleinere figuren van de Boeddha verspreid over de tempelomgeving, om inspiratie te bieden, ongeacht waar de gelovige besluit naartoe te gaan.
