Inhoud
De schildklier maakt deel uit van het endocriene systeem en bevindt zich net onder het strottenhoofd. De belangrijkste functies zijn onder meer het reguleren van het metabolisme en de hormoonproductie door het hele lichaam. Om met deze functies om te gaan, produceert het twee eigen hormonen: trijoodthyronine (T3) en thyroxine (T4). Wanneer de schildklier deze twee hormonen overmatig aanmaakt, veroorzaakt dit overmatige stimulatie van veel andere systemen in het lichaam, wat een reeks bijwerkingen veroorzaakt, waaronder overmatig zweten.
Hyperthyreoïdie
Overproductie van schildklierhormoon wordt hyperthyreoïdie genoemd. De meest voorkomende oorzaak is een immuunaandoening die de ziekte van Graves wordt genoemd, waarbij het lichaam schildkliercellen aanvalt om overproductie van zowel T3 als T4 te stimuleren. Dit zorgt ervoor dat verschillende systemen in het lichaam, waaronder het spijsverterings-, voortplantings-, huid- en metabolische systeem, ook superactief zijn.
Veel voorkomende symptomen
Overmatige stimulatie van deze lichaamssystemen leidt tot een verscheidenheid aan symptomen. Vaak voorkomende bijwerkingen van hyperthyreoïdie zijn onder meer frequente stoelgang, diarree, slapeloosheid, milde of afwezige menstruatieperioden, droge huid en een bekende manische mentale toestand gekenmerkt door een vluchtige stemming, gedachten aan concurrentievermogen en prikkelbaarheid.
Metabole symptomen
De stofwisseling van het lichaam is een van de belangrijkste systemen die wordt beïnvloed door de overproductie van schildklierhormonen. Metabolisme kan worden gezien als de oven van het lichaam, omdat het verantwoordelijk is voor het verbranden en opslaan van energie. Wanneer de functie wordt verhoogd, is er een reeks bijwerkingen die zich manifesteren, waaronder een aanzienlijke toename van de hartslag in rust, constant blozen van de huid, moeiteloos gewichtsverlies, warmte-intolerantie en overmatig zweten.
Basisbehandeling
Overmatig zweten veroorzaakt door schildklierproblemen kan zowel fysiek als emotioneel ongemakkelijk zijn. Deze bijwerking zal echter samen met alle anderen verbeteren zodra de behandeling, meestal in de vorm van dagelijkse hormonale onderdrukkende pillen, begint. Vanaf de eerste dosis duurt het zes tot acht weken voordat een afname van de hormoonproductie en dus overmatig zweten wordt opgemerkt.
Geavanceerde behandeling
Als orale medicatie het overactieve schildklierprobleem niet oplost, kan de klier geheel of gedeeltelijk operatief of door bestraling worden verwijderd om de hormoonproductie te verminderen. Deze behandelingen worden als laatste redmiddel gebruikt om het probleem aan te pakken en kunnen ertoe leiden dat het individu niet meer in staat is om voldoende hormonen te produceren. Deze aandoening wordt hypothyreoïdie genoemd en heeft symptomen die precies het tegenovergestelde zijn van die bij hyperthyreoïdie. Na de behandeling is het waarschijnlijk dat een persoon die eerder problemen had met overmatig zweten, koude temperaturen niet verdraagt.
