Inhoud
Mike Tyson was een van de meest woeste zwaargewichten met een van de sterkste stoten in de bokshistorie. Ondanks verschillende problemen in en uit de ring, later in zijn carrière, oefende hij rigoureus tijdens het beklimmen van de boksstappen.
Krachttraining
Mike Tyson is begonnen met trainen als tiener. Na de dood van zijn moeder toen hij 16 was, werd Tyson een discipel van coach Cus D'Amato, die kampioen Floyd Patterson en vele andere vechters had opgeleid. Hij zag snel het immense potentieel van de jager en werd een soort surrogaatvader van Tyson. Hij heeft je ook op een hard trainingsprogramma gezet. Een van de elementen was krachttraining. Tyson volgde een programma met 2000 sit-ups, 500 duiken, 500 push-ups en 500 haalt zijn schouders op met een bar van 30 kg. Zeven dagen per week.
Training van snelheid en weerstand
Zoals de meeste vechters maakte Tyson zijn looppartij in de ochtend voordat hij naar de sportschool ging om zijn krachten en capaciteiten uit te werken. Ik liep vijf mijl per dag om weerstand te bieden. Echter, voor zijn lange runs sprintte hij met tussenpozen en plyometrics springkoffers. De interval-sprints hielpen snelheid en snelheid op te bouwen, maar ook het uithoudingsvermogen van de boxen hielp bij het opbouwen van de kracht van zijn stoten.
sparring
Tyson onderscheidde zich van de andere boksers voor zijn sparring-sessies terwijl hij zich voorbereidde op een gevecht. De meeste jagers hadden sparring-sessies gedurende twee of drie dagen in de zes weken voorafgaand aan het gevecht. Tyson deed elke dag dubbele sparring-sessies. Hij deed tien ronden in de ochtend met verschillende partners en na 4 tot 6 ronden in de late namiddag. Het grootste probleem dat Tyson had om zijn talent te ontwikkelen, was het vinden van voldoende sparringpartners. Naarmate hij vaardiger en explosiever werd in de ring, deed hij zijn partners pijn met zijn slagen en velen vreesden met hem in de ring te komen.
Laatste jaren
Veel vechtfans waren gebiologeerd door het vermogen van Tyson om altijd tegenstanders uit te schakelen. Ze dachten dat hij gewoon getalenteerd was en de ring kon betreden en zijn kracht kon tonen wanneer hij maar wilde. Tyson had 37 opeenvolgende overwinningen in het begin van zijn carrière, maar door zijn verlies voor James "Buster" Douglas in 1990 stapte hij terug op zijn rigoureuze trainingsmethoden. Zonder verdere training vereist, begon Tyson kwetsbaarheid te tonen in de ring die tegenstanders als Douglas, Lennox Lewis en Evander Holyfield verkenden.
