Inhoud
Een filmregisseur staat aan de top van de hiërarchie van creatieve mensen die aan een film werken. Dit werk vereist supervisie van alle esthetische aspecten van de productie in samenwerking met de filmproducent en de rest van het creatieve en technische team. Regisseur zijn, betekent ook het ontwikkelen van een goede visie en de behandeling om het script samen te stellen in de vorm van audiovisueel. De technieken die een regisseur gebruikt, zijn essentieel om het verhaal van de film te laten werken.
Scènes invoegen
Scènes invoegen zijn reeksen van bepaalde dingen die al zijn bedekt door een meesterlijke scène - een breder beeld, dat de algemene locatie van een scène en de atmosfeer weergeeft. Het invoegen van een scènevolgorde vereist meestal inzoomen, uitzoomen of het wijzigen van de brandpuntsafstand van de cameralens om een deel van de scène dichterbij te bekijken en de focus te worden van het inlijsten van de camera. Dit kan ook een ander aspect of een ander gevoel van een scène benadrukken of presenteren door een andere camerahoek tijdens het fotograferen te gebruiken. Nadat een hoofdscène van het restaurant is opgenomen, kan de regisseur bijvoorbeeld het beeld van het wijnglas invoegen dat op het bureau van een acteur te zien is.
overgangen
Een regisseur gebruikt meestal overgangen om het verstrijken van de tijd in het verhaal te laten zien. Deze techniek kan ook een bepaalde humor of een bepaald onderscheid of specifieke, afzonderlijke delen van het verhaal overbrengen. Het wordt meestal gebruikt bij het combineren van scènes met verschillende timings of die geen fysieke of directe verbinding met elkaar hebben. In plaats van eenvoudigweg de ene reeks naar de andere te knippen en samen te voegen, gebruikt een overgang effecten zoals dissolves, wat een geleidelijke verandering is, vervaagt, die lichte vervaagingen zijn en doekjes, wat veranderingen zijn met een marge tussen de ene scène en de andere , naast vele andere mogelijke overgangseffecten, om de combinatie van twee verschillende opnamen vloeiender, technisch, creatief of thematisch te maken.
flashbacks
Een flashback is een techniek waarbij de chronologische continuïteit van een verhaal wordt gewijzigd, teruggaand op een specifiek punt in het verleden. Een regisseur gebruikt het meestal om de gebeurtenissen te vertellen die plaatsvonden vóór de primaire reeks van het verhaal. Het is gebaseerd op het gezichtspunt van een personage, teruggaand in de tijd, om de belangrijkste gebeurtenissen te tonen die cruciaal zijn voor de ontwikkeling van het verhaal. Naast plotten of karakterontwikkeling kan een flashback ook spanning oproepen door bepaalde informatie te onthullen die een beter begrip kan bieden van wat er feitelijk in het verhaal gebeurt.
Snelheidsveranderingen
Snelheidsveranderingen in een film hebben betrekking op de technische verandering ten opzichte van de afspeelsnelheid van een scène. Langzame en snelle camera-effecten worden in de volksmond gebruikt door regisseurs om een scène op een natuurlijke manier dramatischer of dynamischer te maken. Dit verlengt of verkort fysiek de scènetijd die op het scherm wordt weergegeven. Langzame en snelle bewegingseffecten kunnen samen worden gebruikt om een ander effect te creëren, een snelheidsdrempel genaamd. Hierdoor ziet een scène tijdens het afspelen op bepaalde punten aanzienlijk snel en langzaam uit. Een vergelijkbare techniek, die ook een schijnbaar snelle beweging in een scène met zich meebrengt, wordt een time-lapse genoemd. Dit vereist het filmen van een frame met specifieke tijdsintervallen en gedurende een zeer lange periode om een scène zeer snel te laten lijken. Tijdsverlies dat in de volksmond wordt gebruikt in films, omvat een zonsondergangscène, de voortgang van de tijd op een drukke snelweg en het tot bloei komen van een bloem.
