Inhoud
Met microscopen kunnen studenten en wetenschappers cellulaire structuren van dierlijke en plantaardige organismen bestuderen, en kunnen ze ook de kristalstructuur van mineralen en de inhoud van een druppel meerwater observeren. Microscoopglaasjes en dekglaasjes worden gebruikt om monsters zo te positioneren dat ze gemakkelijk te manipuleren zijn en ze toch tegen verontreiniging beschermen.
Het microscoopglaasje
Het objectglaasje is een lang, dun stuk glas waarop monsters onder de microscoop worden geplaatst, en het is gemakkelijker om het objectglaasje te manipuleren dan monsters voor de beste onderzoekspositie, aangezien de meeste kwetsbaar en microscopisch klein zijn. De bladen meten meestal 7,5 cm bij 2,5 cm en kunnen naast glas van kunststof worden gemaakt. Sommige objectglaasjes hebben kleine holtes om vloeistoffen vast te houden bij natte experimenten, en bij dit soort experimenten wordt een vloeistof, meestal een contrastmiddel, op het monster geplaatst. Contrasten helpen om het organisme duidelijker te zien en benadrukken de individuele kenmerken ervan.
Dekglaasjes
De dekglaasjes zijn kleine vierkanten van glas die het monster dat op het objectglaasje is geplaatst, bedekken, het vlak maken voor een betere weergave en ook om de verdampingssnelheid van het monster te verlagen bij droge en natte experimenten, legt de Newton-website uit. Als er een contrastmiddel of andere vloeistof wordt toegevoegd, houdt het dekglaasje dit bovenop het preparaat. Ze dienen ook om monsters te beschermen tegen verontreiniging door deeltjes in de lucht en andere stoffen.
Microscoop bescherming
Een objectglaasje dat is voorbereid met een objectglaasje, preparaat en dekglaasje geeft de kijker niet alleen een beter zicht, maar beschermt ook onder de microscoop. Het dekglaasje beschermt de oculaire lens en fungeert als een barrière tussen het objectief en het objectglaasje, terwijl het objectglaasje zelf helpt om de tafel of het deel van de microscoop onder de lens schoon te houden.
