Inhoud
Levende wezens ontwikkelden tijdens de evolutie organen en systemen die gespecialiseerd waren in de interactie tussen het organisme en de omgeving. Mensen kunnen ruiken, licht, vormen en kleuren zien, aanraking waarnemen, geluiden horen binnen een bepaald frequentiebereik en de smaak van voedsel waarnemen. Naast deze klassieke zintuigen rijst twijfel over een zesde zintuig, een thema dat fictie en wetenschap betreft. Met nieuw onderzoek breidt onze kennis zich uit tot het punt waarop we kunnen onthullen wat voorheen als iets mystieks werd beschouwd.
De geur
Geur is het vermogen om te ruiken, of het nu aangenaam is of niet. De neus is het orgaan dat het olfactorische systeem vertegenwoordigt: wanneer we ademen, komen moleculen die verantwoordelijk zijn voor het aroma de neus binnen en bereiken de reukcellen aan de bovenkant van de neusholte. Ze sturen vervolgens zenuwimpulsen naar de hersenen, waar de sensaties die verband houden met aroma's worden geproduceerd. Dit systeem detecteert een aroma per keer, en het kan een combinatie zijn of van een enkele bron. Als er meerdere aroma's zijn, zal de meest intense overheersend zijn en na verloop van tijd zal aanpassing optreden en zal de sterke geur onmerkbaar worden. Dit gevoel combineert met het gehemelte om de smaak van voedsel te vormen.
De visie
Het is dankzij de visie die we kunnen zien. De ogen zijn de organen die lichtinformatie omzetten in elektrische impulsen die naar de hersenen worden gestuurd. Daar worden deze prikkels omgezet in beelden. De voorkant van het oog werkt als een lens en convergeert de lichtstralen naar het netvlies, waar zenuwcellen vangen en, door middel van lichtafhankelijke chemische reacties, elektrische stimuli produceren die naar de achterkant van de hersenschors worden gestuurd. Daar worden de beelden die we zien gevormd.
De tact
Aanraking is een van de menselijke zintuigen, voornamelijk vertegenwoordigd door de huid, waar de receptoren zijn die verantwoordelijk zijn voor het ontvangen van de mechanische stimulus en deze naar de hersenen sturen. Deze receptoren zijn lange verlengingen van neuronen die zich buiten de hersenen bevinden en die zenuwen vormen. Nadat ze zijn gestimuleerd, sturen ze elektrische signalen naar de hersenen, waar ze bepaalde gespecialiseerde gebieden bereiken voor aanraking. Op die manier kunnen we de aanraking van objecten of mensen voelen.
Het gehoor
Het belangrijkste orgaan dat verantwoordelijk is voor het ontvangen van geluidsgolven is het oor, verdeeld in buiten-, midden- en binnenoor. Het buitenoor is verantwoordelijk voor het convergeren van geluidsgolven en het overbrengen van deze van de lucht naar de microscopisch kleine botten van het middenoor. Deze kleine botten brengen op hun beurt de trilling over op de vloeistof in het binnenoor, die de daar aanwezige receptoren stimuleert. Deze receptoren genereren vervolgens zenuwprikkels die naar de hersenen worden gestuurd om geluiden waar te nemen.
De smaak
De smaak stelt ons in staat smaken te voelen en te onderscheiden. Het belangrijkste orgaan dat hiervoor verantwoordelijk is, is de tong, maar de uiteindelijke smaak die we voelen is een combinatie van smaak en geur, dat wil zeggen smaak en aroma. Er zijn delen van de tong die gevoeliger zijn voor zoet, zout, zuur en bitter. Nadat je wat voedsel in de mond hebt gestopt, sturen de receptoren op de tong de prikkels naar de hersenen, waar de perceptie van smaken plaatsvindt.
Het zesde Zintuig
Het zesde zintuig wordt in sommige culturen als intuïtie gezien. Er is geen consensus of wetenschappelijk bewijs van de aard ervan. Sommigen zeggen dat het verband houdt met de pijnappelklier in het hoofd als het gaat om gevoeligheden die verband houden met het bovennatuurlijke. In het algemeen wordt het zesde zintuig of de intuïtie momenteel benaderd als een mengeling tussen het wetenschappelijke en het mystieke (dat wat nog niet door de wetenschap is bereikt, het onbekende). Naar verwachting zal er meer informatie worden toegevoegd naarmate er meer wetenschappelijk onderzoek op hoog niveau wordt gedaan.
Andere zintuigen
Andere zintuigen die door mensen minder worden waargenomen, zijn essentieel voor de mens. Proprioceptie is de ruimtelijke locatie van het lichaam. Het stelt ons in staat om een idee te krijgen van de locatie van lichaamsdelen, ongeacht het zicht. Zonder dit wordt zelfs lopen moeilijk. Balans, bestaande uit een deel van het binnenoor en de spieren van de wervelkolom, stelt ons in staat om te staan. Via de huid kunnen we naast aanraking ook druk, temperatuur en pijn waarnemen. Elk van deze menselijke vermogens heeft zijn eigen gebied in de hersenen en zijn eigen wegen om er informatie naar toe te brengen.
