Inhoud
Van de vijf zintuigen zijn smaak en geur het nauwst met elkaar verbonden. Om een geur waar te nemen, drijven de moleculen in de neus en binden ze zich aan kleine door de zogenaamde trilharen, waardoor neuronen worden geactiveerd die de geur opvangen. De smaakpapillen op de tong hebben smaakcellen die primaire smaken detecteren. Af en toe ervaren mensen een scherpe geur en smaak, waardoor ze gevoeliger worden voor smaken en geuren. Er zijn veel redenen waarom een persoon deze verhoogde zintuigen heeft.
Zwangerschap
Tijdens de zwangerschap zijn hoge niveaus van oestrogeen en progesteron verantwoordelijk voor veel veranderingen in het lichaam. Vrouwen kunnen twee verhoogde zintuigen hebben: geur en smaak. Scherpe smaak tijdens de zwangerschap staat bekend als dysgeusie. Dysgeusie verschilt van de verlangens of afkeer die vrouwen tijdens deze periode kunnen hebben. Deze smaakverhoging komt door veranderingen in de structuur van de smaakpapillen waardoor vrouwen smaken anders voelen, waardoor bepaalde smaken, zoals bittere smaken, intenser worden.
Dysgeusie kan optreden vanwege het verhoogde reukvermogen dat vrouwen ook tijdens de zwangerschap ervaren. Door een hoger oestrogeengehalte kunnen zelfs de meest subtiele geuren ondraaglijk lijken. Het hebben van een scherp reukvermogen is iets dat door alle vrouwen tijdens de zwangerschap wordt ervaren en kan de belangrijkste reden zijn voor ochtendmisselijkheid. (zie referentie 3)
Body mass index
De body mass index kan bijdragen aan de toename van de geur. Mensen met een hogere body mass index hebben een veel beter reukvermogen dan mensen met een BMI in het normale bereik. Dit scherpe reukvermogen kan de reden zijn waarom mensen blijven eten, zelfs nadat ze tevreden zijn, wat leidt tot obesitas. Obesitas kan ook in verband worden gebracht met een verhoogde smaak, aangezien voedingsmiddelen die rijk zijn aan suiker en vet een sterke smaak hebben. Dit verlangen naar smaakvol voedsel van lage kwaliteit is te wijten aan de disfunctie van opioïde receptoren in de hersenen die de smakelijkheid van voedsel aanwakkeren.
Spanning
Langdurige stress kan bijdragen aan een verhoogd reukvermogen. Het reukvermogen kan acuter worden na een ongeval, letsel of operatie. Dit wordt veroorzaakt door onze meest aangeboren overlevingsinstincten. Wanneer we aan langdurige stress worden blootgesteld, gaan onze bijnieren alert. Stress en vermoeidheid kunnen een verhoogde gevoeligheid voor onaangename geuren, parfums en zelfs feromonen veroorzaken. Stress neemt af, de bijnieren hebben tijd om te genezen en het reukvermogen kan weer normaal worden.
Smaakstoornissen
Hoewel de meeste smaakstoornissen meestal gepaard gaan met smaakverlies, is een smaakstoornis die dit gevoel verscherpt een probleem dat 25 procent van de Amerikaanse bevolking treft. Deze mensen staan bekend als "supertasters", zoiets als "superpaladares" in het Portugees. Deze "super gehemelte", die meer vrouwen dan mannen treft, ervaren smaken zo intens dat voedingsmiddelen zoals koffie, alcohol, tomaten, desserts, Parmezaanse kaas, groene groenten en sommige kruiden onsmakelijk worden. "Super gehemelte" detecteren pittige, zoute en bittere smaken die anderen normaal gesproken niet in voedsel kunnen detecteren. Dit komt door een hogere dichtheid aan smaakpapillen. Ze hebben 10 tot 100 smaakpapillen meer dan een normaal persoon.