Inhoud
- Snelle mechanismen
- Baroreceptor reflex
- Sympathisch zenuwstelsel
- Parasympathisch zenuwstelsel
- Afscheidingen van de bijnier
- Trage mechanismen
Homeostase is het vermogen van het lichaam om een constante interne omgeving te handhaven, ongeacht externe invloeden. Het lichaam regelt de bloeddruk, de temperatuur, de ademhaling en zelfs de bloedsuikerspiegel via verschillende interne mechanismen om alles constant te houden. Bloeddruk blijft binnen normale grenzen door het gebruik van snelle en langzame mechanismen. Door samen te werken, streven de mechanismen naar een geschatte druk van 120/80 mm Hg.
Snelle mechanismen
De baroreceptorreflex is een van de belangrijkste mechanismen van snelwerkende homeostase die betrokken zijn bij de regulering van de bloeddruk. Het bestaat uit receptoren, sensorische zenuwen, de lamp en motorische zenuwen, die allemaal samenwerken. Een ander mechanisme van snelle actie bij de regulatie van de bloeddruk is de secretie van adrenaline en norepinefrine door de bijnier.
Baroreceptor reflex
De receptoren, baroreceptoren genoemd, worden op bepaalde plaatsen op de wanden van het hart aangetroffen waar ze elke verandering in bloeddruk kunnen detecteren. Sensorische zenuwen worden geactiveerd nadat de baroreceptoren een verandering waarnemen. Ze sturen informatie naar de bol in de hersenen, waar deze wordt geïnterpreteerd. Het merg bepaalt vervolgens of de bloeddruk moet worden verhoogd of verlaagd, afhankelijk van de signalen die u hebt ontvangen. De motorische zenuwen van de sympathische en parasympatische afdelingen van het autonome zenuwstelsel worden geactiveerd om de nodige aanpassingen aan te brengen om de bloeddruk te handhaven.
Sympathisch zenuwstelsel
Als een verhoging van de bloeddruk nodig is, zal het sympathische zenuwstelsel werken. Dit systeem zorgt voor het elektrische systeem van het hart en verhoogt de hartslag en veroorzaakt een krachtigere samentrekking van het hart. Het sympathische zenuwstelsel veroorzaakt ook de samentrekking van sommige bloedvaten, wat de weerstand van de bloedvaten verhoogt. Samen verhogen deze responsen de hoeveelheid bloed die elke minuut door het hart wordt gepompt, waardoor de bloeddruk stijgt.
Parasympathisch zenuwstelsel
Wanneer een bloeddrukdaling nodig is, geeft de lamp aan dat het parasympatisch zenuwstelsel een verlaging van de hartslag veroorzaakt, waardoor de bloeddruk daalt. De parasympathische zenuwen veroorzaken ook de verwijding van de bloedvaten, of deblokkeren, wat de weerstand vermindert, wat opnieuw leidt tot het verlagen van de bloeddruk.
Afscheidingen van de bijnier
De bijnier scheidt hormonen af zoals epinephrine en norepinephrine. Beide hormonen werken om de hoeveelheid bloed die door het hart wordt gepompt elke minuut te verhogen. Ze zorgen er ook voor dat bloedvaten samentrekken. Deze acties zullen helpen bij het verhogen van de bloeddruk.
Trage mechanismen
Er zijn verschillende mechanismen die zich bezighouden met de langdurige controle van de bloeddruk. Het renine-angiotensine-aldosteron-mechanisme is het belangrijkste. De nieren scheiden renine af in de bloedbaan, waar het interageert met angiotensine. Angiotensine veroorzaakt vernauwing van bloedvaten en veroorzaakt ook aldosteronsecretie. Aldosteron verhoogt de hoeveelheid water en natrium die door de nieren wordt opgenomen, wat leidt tot een toename van de hoeveelheid zout en water in de bloedbaan. Deze combinatie van activiteiten zorgt ervoor dat de bloeddruk stijgt.
