Inhoud

• Het laatste Avondmaal
• Tarwe
• Symbool van wedergeboorte
• De druiven
• Wijngaarden en takken
• Andere religieuze tradities

De combinatie van tarwe en druiven wordt meestal gebruikt om de elementen van de communiemaaltijd weer te geven, ook wel de eucharistie genoemd. Dit ritueel herschept en eert de laatste maaltijd die Jezus had met zijn discipelen vóór zijn kruisiging en dood. Het wordt ook gebruikt als een weergave van een winstgevende oogst en om overvloed te symboliseren.

Het laatste Avondmaal

In de eerste brief van Paulus aan de Korinthiërs (11: 23-26) schrijft hij het verslag van het laatste avondmaal dat Jezus met zijn discipelen at: 'de Heer Jezus nam op de avond dat hij werd verraden het brood en, nadat hij bedankt, hij brak het en zei: 'Dit is mijn lichaam, dat voor jou is gegeven; doe dit ter nagedachtenis aan mij. Evenzo nam hij, na te hebben gegeten, de beker en zei: Deze beker is het nieuwe verbond in de mijn bloed; elke keer dat je het drinkt, doe het als herinnering aan mij. Dus wanneer je van dit brood eet en uit die beker drinkt, denk je aan de dood van de Heer, totdat het komt. " Deze woorden verwijzen naar verschillende leringen van het evangelie van Jezus over het Brood des Levens zijn en de wijnstok die goede vruchten voortbrengt.

Tarwe

In veel culturen wordt brood, in welke vorm dan ook, beschouwd als een basisvoorwaarde voor het leven. Hoewel brood gemaakt kan worden van veel verschillende soorten granen, werd de meest voorkomende soort in de regio waar Jezus woonde gemaakt met tarwemeel. In het evangelie van Johannes verwees Jezus naar het manna dat God de Israëlieten verschafte toen Mozes hen uit Egypte leidde. Hij herinnerde de mensen eraan dat de Israëlieten dit brood aten dat uit de hemel kwam, en dat ze toch stierven. Jezus zei toen dat God hem vanuit de hemel had gezonden om als dat brood te zijn, maar door het, het Brood des Levens, te consumeren, zullen zijn volgelingen eeuwig leven hebben.

Symbool van wedergeboorte

Jezus gebruikte ook tarwe en zaaide het in zijn illustraties. Net zoals de tarwe sterft en weer groeit, voorspelde Jezus dat zijn dood ook zou eindigen als hij wedergeboren zou worden. Het resultaat was dat een korenschoof niet alleen het brood symboliseerde dat het lichaam van Christus voorstelt, maar ook zijn leringen, die voedsel verschaffen aan de menselijke geest, net zoals brood voedsel verschaft aan het lichaam.

De druiven

Wijn, gemaakt van druiven, was de drank uit bijbelse tijden. Gecultiveerd en geproduceerd in het hele gebied van het oude Israël, werd wijn geconsumeerd door mensen van alle leeftijden. Jezus koos ervoor om deze drank te gebruiken, die bij maaltijden en vieringen werd gedeeld, om het bloed te symboliseren dat hij zou vergieten als het aan het kruis werd genageld. Druiven hebben echter ook een andere betekenis.

Wijngaarden en takken

Op verschillende plaatsen in de evangeliën verwijst Jezus naar hem als de rank waaruit alle wijngaarden groeien. Hij spreekt ook over zijn volgelingen als productieve takken die goede vruchten dragen, in tegenstelling tot zijn tegenstanders, die takken zijn die verdord en onvruchtbaar zijn. Het beeld van de wijngaard, dat consequent wordt gebruikt, wordt gesymboliseerd als een tros druiven, de goede vrucht van de wijnstok, die de goede werken vertegenwoordigt die christenen in de wereld doen.

Andere religieuze tradities

Het christendom is niet de enige religie die betekenis vindt in tarwe en druiven. In religies op het land, zoals Wicca, zijn de vruchten van de oogst erg belangrijk. Het zijn ook traditionele stukken van de viering van Mabon, het herfstfeest van de equinox. Tijdens deze viering draagt ​​de vrouw die de moeder van de oogst vertegenwoordigt, vaak een hoofdtooi gemaakt van een tros tarwe en druiven. Bovendien worden in de oude Griekse en Romeinse pantheons Dionysus en Demeter, ook bekend als Bacchus en Ceres, de goden van landbouw en vruchtbaarheid, gesymboliseerd door de wijnstok en de tarwe.