Inhoud
Allergieën voor tarwe en volle granen verwijzen specifiek naar een ernstige en plotselinge reactie op specifieke eiwitcomponenten van tarwe en andere volle granen. Deze elementen zijn onder meer albumine, gliadine, globuline en glutenine (gluten). Het is de auto-immuunreactie van het lichaam op deze verbindingen. Allergische reacties kunnen worden veroorzaakt door voedsel te eten dat tarwe of volle granen bevat, of door meel in te ademen dat ook de elementen bevat.
Tekenen en symptomen
Symptomen die gewoonlijk optreden binnen een paar minuten na het nuttigen of inhaleren van producten die tarwe of andere volle granen bevatten, zijn astma, hoesten, ademhalingsmoeilijkheden, niezen, tranende ogen, jeuk, gas, misselijkheid of straalbraken bij bepaalde mensen. Sommige reacties kunnen fataal zijn.
Een klassiek allergisch symptoom (of anafylactische reactie) is een gezwollen neus. Histamine zorgt ervoor dat cellen in interne weefsels vloeistoffen vasthouden. De neus kan gezwollen zijn, maar dit is niet ernstig. De anafylactische reactie is echter ernstig wanneer deze optreedt in weefsels van de mond, tong en keel. Ze worden zo overgevoelig dat ze snel opzwellen en de ademhaling belemmeren. Patiënten ervaren kortademigheid, mogelijk verstikking en overlijden als ze geen spoedbehandeling krijgen.
Voedselallergie wordt echter als zeldzaam beschouwd, met naar schatting minder dan 1% van de mensen die aan echte voedselallergieën lijden. Symptomen van voedselallergie zijn doorgaans beter zichtbaar dan die van intolerantie, waardoor het veel gemakkelijker is om een diagnose te stellen.
Diagnose
Het is niet voldoende om alleen de symptomen te controleren om zeker te weten of iemand een allergische reactie op tarwe en volle granen heeft of dat het gewoon een intolerantie voor hen is. Je zou naar de dokter moeten gaan. Hij zal detectiemethoden gebruiken om allergie voor deze voedingsmiddelen te diagnosticeren, zoals klinische beoordelingen van familiegeschiedenis, medische geschiedenis en voedselgeschiedenis. Artsen schrijven ook laboratoriumtesten voor, zoals de RAST (radioallergosorbent test), een bloedtest die wordt gebruikt om te zien voor welke stoffen iemand allergisch is. Daarnaast kan ook een huidtest worden uitgevoerd, waarbij een paar druppels van een specifiek gezuiverd allergeen voorzichtig onder het huidoppervlak worden geïnjecteerd om een allergie te identificeren. De meest betrouwbare methode voor het diagnosticeren van allergieën voor volle granen is de eliminatietest, waarbij de arts specifieke voedingsmiddelen of ingrediënten verwijdert die de symptomen van het dieet van de patiënt kunnen veroorzaken.
Behandeling
Aangezien diëten om tarwe en andere volle granen te elimineren moeilijk te volhouden zijn voor de patiënt en zijn gezin, moet de behandeling onder toezicht staan van een voedingsdeskundige, die recepten zonder tarwe zal doorgeven en ervoor zal zorgen dat het individu een qua voedingswaarde toereikend dieet heeft. Patiënten die allergisch zijn voor tarwe met glutengevoeligheid (of gliadine), moeten ook granen zoals haver, rogge en gerst, die gluten bevatten, vermijden.
