Inhoud
Monocyten zijn een soort witte bloedcellen, geproduceerd door het beenmerg. De specifieke rol van deze componenten is om infectieuze organismen die het lichaam binnendringen te vernietigen en ook kankercellen te elimineren. Meestal circuleren ze door het bloednetwerk gedurende een periode van één tot drie dagen, voordat ze worden gedistribueerd naar de weefsels van de milt, longen, lever en beenmerg, waar ze rijpen om primaire cellen van het immuunsysteem te vormen. Monocytopenie is de medische term die wordt geassocieerd met een laag aantal monocyten in het bloed.
Symptomen
Een laag aantal monocyten veroorzaakt over het algemeen geen specifieke symptomen. Tekenen van een of andere vorm van infectie worden eerder opgemerkt door iemand die aan monocytopenie lijdt. De symptomen van de infectie leiden dan tot een afspraak met een arts. Veel voorkomende symptomen van dit soort infecties zijn griepachtige symptomen, hoesten, keelpijn, koude rillingen, koorts en vaak plassen.
Oorzaken
Monocyten worden geproduceerd in het beenmerg. Daarom kan elk probleem of elke chemische stof die de spinale functie beïnvloedt, mogelijk een laag aantal monocyten veroorzaken. Voorbeelden van aandoeningen die het beenmerg beïnvloeden, zijn onder meer hiv, aplastische anemie, tuberculose, malaria, het Epstein-Barr-virus, reumatoïde artritis en lupus. Geneesmiddelen die de wervelfunctie kunnen onderdrukken, zijn onder meer oraal toegediende interferonen, chemotherapie, bestralingstherapie of corticosteroïden. Tekorten aan vitamine B12 en foliumzuur kunnen ook een laag aantal monocyten in het bloed veroorzaken.
Diagnose
Een laag aantal monocyten in het bloed is gebaseerd op de resultaten van een volledige telling van een monster uit de ader van de patiënt. Een beenmergbiopsie kan ook worden besteld in een poging de oorzaak van de aandoening vast te stellen.
Belang
Een laag aantal monocyten verhoogt de kwetsbaarheid voor infecties. De mate van verhoogd risico hangt af van de ernst en oorzaak van monocytopenie, evenals van de algemene medische toestand van de patiënt. De meest voorkomende soorten infecties als gevolg van monocytopenie worden veroorzaakt door bacteriën die normaal op de huid aanwezig zijn of door bacteriën die in het maagdarmkanaal en de urinewegen voorkomen.
Behandeling
De behandeling van deze ziekte varieert afhankelijk van de ernst, de onderliggende oorzaak en het bestaan van bijbehorende secundaire infecties of symptomen. Ook de algemene gezondheidstoestand van de patiënt is een bepalende factor. Behandelingen omvatten gewoonlijk antibiotica of antischimmelmiddelen om infecties te bestrijden; toediening van groeifactor voor witte bloedcellen om de productie van witte bloedcellen te verhogen; intraveneuze immunoglobuline; of corticosteroïdtherapie.
Veranderingen in levensstijl
Tijdens een medische behandeling is het belangrijk om een uitgebalanceerd en voedzaam dieet te volgen, naast het nemen van voorzorgsmaatregelen om te voorkomen dat de infectie zich verspreidt. Handen wassen met zeep en veel water is essentieel, omdat handen een belangrijk middel zijn om infecties te verspreiden. Vermijd drukte om het risico van blootstelling aan ziekten te elimineren. Draag waar mogelijk handschoenen en maskers.
