Inhoud

• Edemische schimmelinfecties
• Opportunistische schimmelinfecties
• Symptomen van coccidioidomycose
• Symptomen van histoplasmose
• Aspergillose symptomen

Longinfecties veroorzaakt door schimmels zijn moeilijk te behandelen, omdat hun cellen erg lijken op menselijke cellen (eukaryoot), waardoor het moeilijk is om medicijnen te vinden die de ziekteverwekker aanvallen, zonder de gastheer te beschadigen. Pathogene schimmels zijn disorf, wat betekent dat ze zich kunnen ontwikkelen als schimmels of gisten, ze gedijen bij de lichaamstemperatuur van de mens en passen zich aan de natte omstandigheden in menselijke weefsels aan. Deze infecties worden vaak aangezien voor een andere ziekte, zoals longontsteking, tuberculose, griep of zelfs kanker. Soms kan het een tijdje bestaan ​​voordat de juiste diagnose wordt gesteld (hoewel het niet zo vaak gebeurt). Om welke schimmel het ook gaat, de symptomen zijn vergelijkbaar.

Edemische schimmelinfecties

Endemische indringers hebben speciale aanpassingen en kenmerken waardoor ze iedereen die eraan wordt blootgesteld, kunnen infecteren. Mensen inhaleren tientallen, honderden of zelfs duizenden schimmelsporen per dag, afhankelijk van de omgevingsomstandigheden. De immuniteit voor de schimmel is over het algemeen sterk, maar een paar soorten kunnen groei bewerkstelligen in het longweefsel van gezonde gastheren.

Endemische soorten worden geassocieerd met specifieke geografische locaties en specifieke substraten (zoals vogelpoep). Voorbeelden van endemische pathogene schimmels en de mycosen die ze veroorzaken zijn: Coccidioides immitis (coccidioidomycose), Histoplasma capsulatum (histoplasmose) en Blastomyces dermatitidis (blastomycose).

Opportunistische schimmelinfecties

Opportunistische schimmelpathogenen veroorzaken zelden ziekte bij gezonde gastheren. Ze kunnen zichzelf vestigen door de sporen in te ademen, door een traumatisch letsel in het lichaam te brengen of door verbrande of ernstig beschadigde weefsels te koloniseren.

Mensen met een verzwakt immuunsysteem zijn vatbaar voor infectie met opportunistische schimmels. Kankerpatiënten, immuungecompromitteerde mensen die aan HIV / AIDS lijden of degenen die worden behandeld met geneesmiddelen die het immuunsysteem aantasten voor of na een orgaan- of beenmergtransplantatie, lopen risico. De vaak voorkomende opportunistische schimmels en mycosen die ze veroorzaken zijn onder meer: ​​Aspergillus ssp. (aspergillose) en Cryptococcus neoformans (cryptokokkose).

Symptomen van coccidioidomycose

Laesies van coccidioïdomycose kunnen bijna overal in het lichaam voorkomen, maar in de meeste gevallen is de infectie in de longen de plaats van oorsprong. Vanuit de longen kan de ziekte zich door het lichaam verspreiden. Het is belangrijk om de infectie te identificeren en te behandelen (dit geldt voor elke schimmelinfectie) terwijl deze zich nog in het longweefsel bevindt. Primaire longinfectie kan lange tijd op een minimaal niveau van symptomen blijven voordat ze zich ontwikkelen tot een volwassen ringworm. het verdwijnt vaak spontaan, waardoor de gastheer immuniteit heeft voor toekomstige infecties.

Men moet vermoeden dat iemand coccidioïdomycose heeft als de persoon een gebied heeft bezocht waar de ziekte veel voorkomt en niet reageert op behandelingen voor bacteriële infectie. Hoewel de ziekte endemisch is, is de kans groter dat ze overgaat in een vergevorderd stadium bij mensen met een verzwakt immuunsysteem. Symptomen zijn onder meer: ​​-hoest (misschien met bloed) - ademhalingsmoeilijkheden - koude rillingen - pijn op de borst - pijn in spieren en gewrichten - kiemen in de benen

Een röntgenfoto kan vlekken of wolken in de regio van de longen laten zien. De diagnose wordt gesteld door de kenmerken te observeren van de schimmelbolletjes die endosporen in het speeksel bevatten of door een antilichaamtest.

Symptomen van histoplasmose

Histoplasmose wordt opgelopen door het inademen van sporen die uit verontreinigde grond zijn geroerd. Bezoekers of arbeiders in grotten, vertrekken, schuren of andere gebieden waar vleermuizen of vogels grote hoeveelheden uitwerpselen achterlaten, zijn bijzonder vatbaar voor infectie. Symptomen zijn onder meer:

• Hoest (met of zonder slijm)
• Pijn op de borst
• Koorts
• Heesheid
• Vermoeidheid
• Gewichtsverlies
• Nacht zweet
• Gewrichtspijn

Een röntgenfoto van de borstkas kan talloze kleine, goed gedefinieerde en goed verdeelde laesies, misvormde massa's of niets laten zien. De diagnose wordt gesteld door kweek van geïnfecteerde weefsels in een organisme of door een antilichaamtest.

Aspergillose symptomen

Aspergillose-sporen komen overal in de lucht voor en iedereen ademt zonder schade. Voor een immuungecompromitteerde patiënt is aspergillose echter een gevaarlijke ziekteverwekker. Het meest voorkomende middel is A. fumigatus, hoewel er andere zijn gemeld. Als de infectie zich van de longen naar andere organen verspreidt, is de dood een veelvoorkomend gevolg. Typische symptomen zijn onder meer:

• Hoest (kan bloed hebben)
• Ademhalingsproblemen
• Hoofdpijn
• Koorts
• Pijn op de borst
• Nacht zweet

Een röntgenfoto kan een duidelijke en eigenaardige massa in de long laten zien die bekend staat als een "schimmelbal" of hyfen. De diagnose wordt gesteld door het organisme van het geïnfecteerde weefsel te kweken, door microscopisch onderzoek van laesies en antilichaamtests - bij voorkeur de drie tests.