Inhoud
De oprukkende Romeinse legioenen moeten eruit hebben gezien als een levende metalen muur. Zijn speren, schilden en vooral zijn harnas waren een lichaam van staal, ijzer, koper en brons. De bescherming van het Romeinse leger, zijn bepantsering, was meer dan een tentoonstelling, het was een aanzienlijk duurzame bescherming voor een goed gedisciplineerd leger dat tegenover zowel barbaarse horden als andere beschavingen, zoals de Carthagers, stond.
Verhaal
Het Romeinse pantser was oorspronkelijk ontworpen om het Griekse model van die tijd te imiteren: enkelbanden, helm en bronzen pantser van de Griekse hoplieten. Deze wapenrusting was echter van weinig nut op ruig terrein en tegen de scherpzinnige tegenstanders waarmee de Romeinen werden geconfronteerd, en dus begon het Romeinse leger in de vierde eeuw voor Christus, na de plundering van Rome door de Galliërs, zijn wapens en tactieken te veranderen. inclusief je pantser.
Belang
Het Romeinse pantser begint met de helm, die de vorm van een kom had, met scharnierende wangbescherming en een stuk gesmolten metaal op de rug. Door de bescherming van de wangen werd bijna elke slag in het gezicht afgebogen. Op het voorhoofd was een metalen kuif, meestal van brons of staal, die soortgelijke neerwaartse aanvallen weerkaatste. Het vergrote deel aan de achterkant van de helm beschermde de nek van de legionair. Het was niet ongebruikelijk dat Romeinse soldaten hun naam, regiment en klasse op hun helmen en helmaccessoires graveerden.
Bezetting
Het Romeinse pantser had drie varianten, met verhoogde beschermingsniveaus; maliënkolder, schaalquota en de quota van spalken of platen. De maliënkolder werd geïntroduceerd na de eerste hervormingen en duurde rond de 1ste en 2de eeuw v.Chr. Zoals de naam al aangeeft, was het een beschermend pak gemaakt van verweven kettingschakels die bescherming bood tegen lekke banden en snijwonden. Deze schakels werden meestal op een leren of linnen drager genaaid, zowel om het pantser te vullen als om wat extra demping toe te voegen om de klappen op te vangen.
Tijdlijn
Het schaalquotum wordt gemaakt door de schubben van een vis of reptiel te imiteren. De overlappende schalen van brons of ijzer werden genaaid op een gewatteerd kledingstuk of een stuk dik leer (tuniek). Dit type pantser was een verbetering van de maliënkolder, waarbij de weegschaal resistent was en gemakkelijker te vervangen als ze beschadigd of verloren waren. Dit pantser verspreidt ook de energie van een slag veel effectiever dan de maliënkolder. Het werd aangepast rond de 1e eeuw voor Christus en het meest gebruikt in de geschiedenis van het Romeinse rijk.
Aspecten
De plaat of spalkpantser was halfstijf, met horizontale banden ijzer op een leren frame. Dit type pantser was veel zwaarder dan de andere, maar bood een betere bescherming, zeker in vergelijking met de maliënkolder van voorgaande jaren. De platen zijn verticaal geworden om de schouders te beschermen. Het was enigszins scharnierend aan de zijkanten voor verplaatsing en aan de voorkant vastgebonden met leren koorden. De productie ervan was relatief duur en het was te zwaar voor Romeinse legioensoldaten om te dragen, dus werd het alleen veel gebruikt rond de 1e en 3e eeuw voor Christus.
Grootte
De benen en armen van Romeinse legioensoldaten werden ook beschermd door harnassen. Enkelbanden - grote platen om de dijen en schenen te beschermen, die werden vastgemaakt of vastgebonden - werden in het begin gebruikt, maar raakten geleidelijk uit de mode tijdens de Republiek en het vroege rijk. Armourpantser bleef echter in gebruik en bood bescherming en mobiliteit. Dit pantser was gemaakt van brons of ijzer.
