Inhoud
Zoals in de hele natuur is er veel anatomische variatie tussen mensen. Veel factoren kunnen de grootte van individuen, hun klieren en organen beïnvloeden. Variatie in de grootte van de schildklier is geen uitzondering en wordt beïnvloed door factoren zoals genetica, voeding van de moeder en ontwikkeling van de foetus.
Omschrijving
De schildklier heeft de vorm van een hoefijzer en is een endocriene klier die zich aan de voorkant van het bovenste gedeelte van de luchtpijp bevindt. Het scheidt schildklierhormonen en calcitonine af.
Normale maatvariatie
Volgens endocrinoloog Dr. Mark Lupo zijn de normale afmetingen van de schildklier 4 tot 4,8 bij 1,0 tot 1,8 bij 0,8 tot 1,6 centimeter. Dimensies die buiten dit bereik vallen, betekenen echter niet noodzakelijk een pathologie.
Factoren die de grootte beïnvloeden
Mensen die zijn opgegroeid en wonen in landen waar jodium veel voorkomt in de voeding, zoals de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Japan en IJsland, hebben over het algemeen kleinere schildklieren. Tijdens de zwangerschap hebben vrouwen vaak een tijdelijk vergrote schildklier. En over het algemeen is de schildklier van rokers groter dan gemiddeld.
Examens
Hoewel handmatige hartkloppingen de eerste identificatie van een mogelijk vergrote schildklier kunnen maken, is een analyse van de schildklier een nauwkeurigere manier om de vorm en grootte ervan te visualiseren.Omdat het een zacht weefsel is, zal het niet op een röntgenfoto verschijnen. De gebruikelijke methode om de klier te visualiseren is door middel van echografie - een pijnloze en niet-invasieve procedure die wordt uitgevoerd in radiologielaboratoria.
Struma
De vergroting van de schildklier staat bekend als een struma. Struma is vaak endemisch in populaties waar de bodem en het dieet weinig jodium bevatten.
