Inhoud
B. F. Skinner is een beroemde psycholoog die verband houdt met behaviorisme. In het algemeen is behaviorisme het idee dat de mens voorspelbaar reageert op de stimulus, en dat degene die de stimuli controleert, de persoon controleert. Er is geen vrije wil zoals wordt aangenomen, alleen reacties op vermeende genoegens en pijn. Het basisidee is dus dat als je irrationeel gedrag wilt behandelen, je ervoor moet zorgen dat irrationeel gedrag wordt bestraft en rationeel gedrag wordt beloond (in tegenstelling tot het tegenovergestelde). Na verloop van tijd zal irrationeel gedrag verdwijnen, omdat het de agent conditioneert om te beseffen dat dergelijk gedrag tot pijn leidt.
Veronderstellingen
Over het algemeen gaat het door Skinner ontwikkelde systeem ervan uit dat elk gedrag dat positief wordt versterkt of beloond, zich na verloop van tijd zal herhalen. Ten tweede maakt deze herhaling na verloop van tijd het gewenste gedrag tot een gewoonte. Ook zal conditionering op het ene gebied 'wegvloeien' naar andere verwante gebieden, waardoor de patiënt op andere gebieden van zijn leven wordt geholpen.
Theoretisch kader
Elk organisme is een complex object dat een product is van de omgeving. Dat betekent dat het gedrag van een object in de tijd kan worden voorspeld op basis van eerdere ervaringen. Dingen die plezier verschaften, zullen worden nagestreefd; dingen die pijn veroorzaakten, zullen worden vermeden. Dus het type behaviorisme van Skinner neemt utilitaire berekeningen naar het centrum.
Toepassingen
Voor studenten in een klaslokaal wordt bijvoorbeeld positief gedrag aangemoedigd door beloningen te beloven. Op slecht gedrag wordt gereageerd met negatieve gevolgen. Als deze prikkels regelmatig en zonder al te grote aanpassingen worden toegepast, zal de kamer na verloop van tijd functioneren als een harmonisch organisme. Natuurlijk kan elke organisatie op deze manier worden behandeld. Omdat alle organismen functioneren volgens plezier en pijn, is de enige echte vereiste dat prikkels regelmatig en voorspelbaar worden toegepast.
Sociale benadering
Skinners sociale visie was gebaseerd op het idee dat een volledig verbonden systeem van verlangens en afkeer kan worden opgewekt door 'verlicht' openbaar gezag, dat wil zeggen de staat. Sterker nog, de interesses, motivaties en bewegingen van een specifiek individu (of zelfs een groep) kunnen worden begrepen als een geschiedenis van de ervaringen van die persoon kan worden achterhaald. Met andere woorden, als iemand in het verleden verwaarloosde ouders had, zou dat de belangstelling van de patiënt voor de samenleving of een cynisme jegens het gezin verklaren. De mentale constructie van een persoon, volgens de theorie van Skinner, kan worden begrepen (en voorspeld gedrag) door de geschiedenis van wat er is verstrekt en van het leven van de persoon, aspecten die vaak genoeg zijn om een gewoonte te creëren.
Beoordelingen
Er is veel kritiek op de aanpak van Skinner. Een criticus, Alfie Kohn, verwerpt de ideeën van Skinner omdat hij gelooft dat ze mensen behandelen alsof het dieren in een laboratorium zijn. Volgens critici als Kohn werden de meeste experimenten van Skinner zelfs uitgevoerd op dieren in het laboratorium, niet op mensen. Bovendien hebben critici de benadering van Skinner in klaslokalen afgewezen en gezegd dat het leerproces niet kan worden gefaciliteerd binnen een relatie van beloningen en straffen, maar het is een onderdeel van de menselijke compositie dat vrij moet worden gevolgd, niet door dwang. . Bovendien zijn veel critici van mening dat de sociale toepassing van Skinners theorie zou leiden tot absoluut totalitarisme, waarin het denken en handelen van elke burger een kwestie van wetenschappelijke regulering zou zijn. Met andere woorden, de samenleving zou goed thuis worden in het academische, behavioristische milieu en een wetenschappelijke oligarchie worden.
