Inhoud
Afbraak is het proces waarbij dood organisch materiaal wordt afgebroken tot eenvoudiger eenheden, die uiteindelijk worden geconsumeerd door verschillende soorten bacteriën en schimmels. Deze functie is essentieel voor het beheer van dode organismen. Kolonies bacteriën beginnen het ontbindingsproces kort na de dood van het levende wezen, of dit nu plantaardig, dierlijk of menselijk is. Bacteriën zijn ook nuttig bij de afbraak van olie die in zee of in meren wordt gemorst.
Ontbinding van mens en dier
Ontbinding begint letterlijk op het moment van overlijden. Het proces begint met autolyse, de afbraak van lichaamsmaterie door zijn eigen stoffen, zoals enzymen en bacteriën, die normaal gesproken in het spijsverteringskanaal verblijven. Mensen en dieren worden niet alleen afgebroken door bacteriën en schimmels. Ook andere externe factoren beïnvloeden de afbraak van het lichaam, zoals temperatuur, insecten en regenwormen. Vleesvliegen en Californische vliegen leggen hun eieren in het lichaam van het ontbindende dier. Eieren worden larven, die ook deelnemen aan het proces van het afbreken van organisch materiaal. Saprofage (ontbindende) bacteriën kunnen aëroob zijn (ademen in aanwezigheid van zuurstof) of anaëroob (leven in afwezigheid van zuurstof) om ontbinding op gang te brengen.
Afbrekers van planten
De bodem biedt een grote verscheidenheid aan bacteriekolonies die op zoek zijn naar dood plantaardig materiaal, zoals planten, om te ontbinden. Er is een mix van bacteriën, schimmels en andere microben die dood organisch materiaal afbreken en afbreken. In feite zijn er te veel soorten om op te noemen, maar sommige bacteriën zijn goed bekend en worden geïdentificeerd bij de afbraak van organisch materiaal, zoals Streptomyces, Penicillum, Bacillus en Aspergillus. Al deze soorten zijn een fundamenteel onderdeel van de afbraak van bladeren en andere plantenresten. Ze zijn de reden waarom dode bladeren vaak worden genoteerd als "skeletten" van bladeren.
Voedselafbrekers
Voedsel dat in de koelkast is vergeten, ondergaat een ontbindingsproces en laat in de grond achter. Hoewel de koelkast het proces vertraagt, ondergaat het voedsel nog steeds degradatie en ontbinding. Bacteriën zoals Penicillium, Bacillus thuringiensis en andere Bacillus spelen een belangrijke rol bij de afbraak van voedsel, evenals schimmels. Als ze samenwerken, worden deze twee organismen saprofyten genoemd. De bacterie dringt voedsel binnen zoals fruit door een verwonding aan de huid. Vanaf deze ingang bezinken andere bacteriën, die blijven totdat het voedsel volledig is afgebroken. Schimmelactiviteit is duidelijk wanneer aanwezig in een vergeten pot of voedsel. Het is ook duidelijk wanneer het voedsel ranzig wordt en het ontledingsproces het ongeschikt maakt voor consumptie.
Afbraak van oliën
Sommige bacteriekolonies zijn nuttig geweest bij het vergemakkelijken van de reiniging en afbraak van oliën die in de oceanen terechtkomen. Pseudomonas, genetisch gemodificeerde bacteriën, zijn bekend geworden als "olie-eters". Ze werden voor het eerst gebruikt om bij Exxon Valdez gemorste olie op te ruimen in 1989, maar zijn sindsdien verschillende keren gebruikt. Andere bacteriën die bijdragen aan de afbraak van oliën zijn Alcanivoraz borkuensis, een mariene soort die afhankelijk is van oliën om te overleven. Ze zijn praktisch niet detecteerbaar in niet-verontreinigd water, maar wanneer olielozingen optreden, beginnen de bacteriën zich agressief te manifesteren en de stof af te breken.
