Inhoud
Een veel voorkomende misvatting van hondenbezitters is het idee dat toxemie alleen verband houdt met zwangerschap. Hoewel zwangere vrouwen en drachtige dieren infectieuze toxemie (pre-eclampsie) kunnen ontwikkelen, is nog niet aangetoond dat deze ziekte spontaan optreedt bij drachtige teven, maar wordt meestal in verband gebracht met een nierziekte. Canine-toxemie is meestal het gevolg van een onderliggende ziekte of orgaanfalen en kan buitengewoon moeilijk te behandelen zijn. Het is vaak financieel en emotioneel duur voor eigenaren, wat resulteert in een slechte prognose voor de hond.
Oorzaken
Canine-toxemie kan worden gedefinieerd als een systemische infectie door het hele lichaam als gevolg van de verspreiding van bacteriële producten of toxines via de bloedbaan. De oorzaken kunnen divers zijn, maar ze beginnen meestal wanneer een plaatselijke infectie zich door het lichaam verspreidt. Wonden die niet goed zijn schoongemaakt en verbonden, darmziekten die de gunstige darmflora doden en de schadelijke bacteriële flora verergeren en nierfalen dat gifstoffen niet via de urine uit het lichaam kan verwijderen, kunnen leiden tot toxemie. Honden kunnen deze ziekte ontwikkelen door chemicaliën of plantenvergiften in te nemen via het spijsverteringsstelsel. Mastitis, een infectie en ontsteking van de melkklieren, is ook een oorzaak van toxemie bij drachtige en zogende teven.
Symptomen
Over het algemeen vertonen honden met toxemie symptomen van acuut orgaanfalen door het hele lichaam, waaronder geelzucht, depressie, lethargie en hoge koorts. Verminderde eetlust, diarree en braken zijn ook veel voorkomende symptomen. Lage bloeddruk, spierzwakte, lage fecale productie en lage urineproductie kunnen tekenen zijn van een systemische infectie. In de laatste stadia van de ziekte kan de hond moeite hebben met ademhalen en kan vochtophoping in de longen en buikholte optreden.
Preventie / oplossing
De beste preventie van toxemie bij honden is de behandeling van de onderliggende oorzaak of ziekte. Dit betekent dat het van cruciaal belang is om wonden schoon en bacterievrij te houden, evenals het volgen van veterinaire behandelingsprotocollen voor alle ziekten. Als de ziekte zich voordoet, interneert de dierenarts het dier meestal zodat het intraveneus hoge doses antibiotica kan krijgen en vloeistoffen met voedingsstoffen kan ontvangen. De hond moet ook nauwlettend worden gevolgd door de dierenarts, zodat alle noodzakelijke noodprocedures op elk moment kunnen worden uitgevoerd.
Overwegingen
Honden die aan enige vorm van toxemie hebben geleden en die zijn hersteld, zijn vatbaar voor herhaling. Ze moeten thuis worden gecontroleerd om te letten op tekenen van de ziekte, en moeten worden onderzocht door een dierenarts wanneer de symptomen opnieuw worden waargenomen.
Waarschuwing
De aanwezigheid van grote hoeveelheden gifstoffen in het bloed kan leiden tot toxisch shocksyndroom bij honden. Spierzwakte, laag hartritme, verlaagde bloeddruk en lichaamstemperatuur, evenals bleek tandvlees en slijm in de ogen zijn tekenen van dit syndroom. Giftige shock is buitengewoon moeilijk te behandelen en kan leiden tot de dood of de noodzaak van euthanasie bij het dier.
