Inhoud
De winstgevendheidindex is een kapitaalbudgettechniek die de huidige waarde van toekomstige stromen vergelijkt met de initiële stroom in termen van verhouding. De index wordt berekend door de contante waarde van de kasstromen te delen door de initiële investering van een project. Accepteer projecten met een winstpercentratieverhouding groter dan 1 en verwerp die met indexen hieronder. 1. Kies alternatieven met een hogere winstgevendheid, omdat ze een groter voordeel genereren per eenheid van investering.
Gemakkelijk te begrijpen
De winstgevendheidindex wordt gemakkelijk begrepen door mensen met de minste kennis van financiën, omdat het een eenvoudige delingformule gebruikt. Het berekenen van de winstgevendheidindex vereist alleen de initiële investeringswaarde en de contante waarde van de kasstromen. De beslissing om een project te maken of te weigeren, is afhankelijk van de superioriteit of inferioriteit van de winstgevendheidindex tot 1.
Tijd waarde
De berekening van de contante waarde van de kasstromen houdt in dat de kasstromen verdisconteerd worden via de alternatieve kosten. Dit houdt rekening met de tijdswaarde van geld. Een real is nu meer waard dan in de toekomst, omdat hij kan worden geïnvesteerd om rente te genereren. De waarde van geld wordt ook beïnvloed door de inflatie in de tijd en daarom is het belangrijk om de tijdswaarde te beschouwen om rendabele investeringen te doen.
Onjuiste vergelijkingen
Het grootste nadeel van de winstgevendheidindex is dat dit kan leiden tot onjuiste beslissingen bij het vergelijken van elkaar uitsluitende projecten. Het is een reeks projecten waarvoor er hoogstens één wordt geaccepteerd, de meest winstgevende. Beslissingen buiten de winstgevendheidindex laten niet zien welke van de elkaar uitsluitende projecten een kortere terugkeerduur hebben. Dit leidt tot het kiezen van een project met een langere terugverdientijd.
Geschatte kapitaalkosten
De winstgevendheidindex vereist dat een belegger de kapitaalkosten schat om deze te berekenen. Schattingen kunnen vooringenomen en daarom onnauwkeurig zijn. Er is geen systematische procedure om de kapitaalkosten van een project te bepalen. Schattingen zijn gebaseerd op veronderstellingen die kunnen verschillen tussen beleggers. Dit kan leiden tot inconsistente besluitvorming wanneer veronderstellingen in de toekomst niet worden ondersteund.
