Inhoud
Hoewel het hoofdkantoor van Nike is gevestigd in Beaverton, Oregon, worden de sportschoenen van het merk voor consumenten over de hele wereld in honderden fabrieken over de hele wereld geproduceerd en nooit in fabrieken in de VS geproduceerd. De grootste producenten van Nike sneakers zijn fabrieken in China, Vietnam en Indonesië. Tientallen andere landen hebben ook Nike-fabrieken, zoals Maleisië, Pakistan, India en Thailand.
Nike is niet rechtstreeks eigenaar van deze fabrieken; in plaats daarvan huren ze fabriekseigenaren in om de sneakers te produceren met materialen en ontwerpen van Nike. Het merk zelf richt zich bijna uitsluitend op het maken van schoenen en nadat ze door de fabriek zijn geproduceerd, maken ze reclame en marketing op de meest aantrekkelijke manier mogelijk.
Plaats
Materialen
De productie van sportschoenen is onderverdeeld in de vervaardiging van de drie belangrijkste onderdelen van tennis: het bovenste deel, het bovenste deel genoemd, het middelste deel, het deel van de schoen dat de voet en de buitenzool dempt en beschermt, of, als de meeste consumenten noemen het de zool. Het zijn de variaties in de soorten materialen die voor elk van deze drie onderdelen worden gebruikt, evenals hun combinatie, die het verschil maken tussen typen en merken sneakers, waaronder Nike sneakers.
De tussenzool van de schoen is meestal gemaakt van een combinatie van materialen zoals polyurethaan, Phylon-schuim, Phylite (een mengsel van Phylon en rubber) en EVA, een flexibel schuimachtig materiaal.
De buitenzool van de schoen wordt gevormd door een mengsel van synthetische rubbersamenstellingen. Nike sneakers zijn uniek onder andere sportschoenen vanwege hun experimenten en ontwerpproces, aangezien elk nieuw model sneakers tot wel drie jaar kan duren. Dit uitgebreide onderzoek heeft Nike in de loop der jaren echter vele malen zijn vruchten afgeworpen - de introductie van het baanbrekende dempingssysteem tussen de middenzool, dat aanvankelijk werd verkocht in Nike Air-schoenen, heeft de manier veranderd waarop alle sportschoenen worden geproduceerd.
Controverse
Nike werd vaak bekritiseerd vanwege het gebruik van arbeidskrachten uit de derde wereld en vanwege zijn twijfelachtige milieupraktijken bij de productie van zijn schoenen.
Veel groepen die de arbeidsomstandigheden observeren, hebben Nike ervan beschuldigd kinderarbeid toe te staan, naast misbruik en flagrante schendingen van de wetten die overuren en lonen reguleren in de fabrieken die hun sneakers produceren. Hoewel het merk geen eigenaar is van de fabrieken en niet rechtstreeks verantwoordelijk is voor zijn personeelsbestand, heeft een groter toezicht op de uitbuiting van fabrieksarbeiders het bedrijf gedwongen proactiever te worden in het toezicht op de omstandigheden in de fabrieken. Dit omvatte de oprichting van de Global Alliance for Workers and Communities, een groep die zich inzet om te helpen bij de onpartijdige beoordeling van arbeidsomstandigheden.
De grootste fabrieken van Nike hebben ook kritiek gekregen van milieuactivisten. Het merk begon milieuproblemen een zeer groot deel van zijn publieke aanwezigheid te maken en promootte actief recycling met programma's zoals de campagne Hergebruik-A-Schoen.
