Inhoud
De oorbel aan de neus van een os is een afbeelding die veel wordt gebruikt in het boeddhisme om het pad naar verlichting te symboliseren. Een reeks gravures, Os 10 Touros, gebruikt het beeld van de stier of os als een symbool van de heerschappij van de mens over zijn eigen geest. De ring die door de neus van de os loopt, is de ring waardoor de beoefenaar een touw passeert en de os - of de geest - stevig verzegelt. De os verzegelen betekent jezelf bevrijden van wereldse illusies, met als doel de geest te bevrijden van gedachten en verlicht te worden.
Verhaal
Het symbool van de oorbel op de neus van de os stamt uit het begin van het zenboeddhisme in China. Gedurende die tijd waren er verschillende artistieke executies met herders en ossen, met de nadruk op het trainen van de os door het zadel met behulp van de oorbel. Het beeld van de 10 ossen, of soms 6, in het zenboeddhisme was populair in de jaren 1100 in China. De 10 graveerblokken genaamd "Temmen van de wilde os", geschilderd door zenmeester Kakuan, waren bekend. De beelden volgen een herder die op zoek is naar de os, deze vindt en uiteindelijk temt. Kakuan gebruikt de os om symbolisch de transformatie van het menselijk bewustzijn en de zoektocht naar verlichting door het zenboeddhisme te illustreren.
Kakuan's poëzie beschrijft het beeld. De herder en de os worden achter elkaar getoond in een grote en open ruimte, die als de lucht kan worden gezien. Hij schrijft over de os en overstijgt zichzelf: "De zweep, het touw, de persoon en de stier - alles wordt niets. Deze lucht is zo uitgestrekt dat geen enkele boodschap hem kan bevlekken." Kakuan lijkt te zeggen dat alles één is, dat het niets wordt, een verlichting die niet in woorden kan worden uitgedrukt.
Filosofie
Geoffrey Shugen Arnold, resident professor in het Zen Center van New York City, Fire Lotus Temple, legt de symboliek van de os uit op de website van het Zen Mountain klooster: "De 10 afbeeldingen van het temmen van de os zijn een andere manier om het leven van een beoefenaar te beschrijven sinds zijn toegang tot het pad en het einde van je training. Wanneer we met de beoefening beginnen, zijn er dingen die niet kunnen worden gezien, die nog niet eens in ons universum zijn. We worden eraan blootgesteld, maar we horen ze niet, we zien ze niet. we zullen kunnen zien, horen en ervaren wat er altijd is geweest, maar het is nooit aan ons geopenbaard. Er verandert iets ”.
De illustraties vragen de beoefenaar van het boeddhisme om verder te kijken dan het tastbare naar het ongrijpbare. Door het touw om de oorbel van de os te binden, brengt de herder eerst zijn geest tot rust (de os) en temt hij zijn vermogen om in stilte te bewegen.
Poëzie
Verschillende gedichten zijn geïnspireerd op de gravures van de 10 ossen. De gedichten benadrukken de lange weg van het zenboeddhisme naar verlichting. Het zoeken naar de os lijkt een eindeloze taak voor de beginnende boeddhist, net zoals de weg naar verlichting lang en zwaar is.
Later in de reeks gedichten vindt de dichter de os en beschrijft hij het proces van het doorboren van zijn neus: "Ik ren naar je toe en doorboor je neus! / Hij huivert en springt als een gek / Maar ik geef hem te eten als hij honger heeft en ik geef water als je dorst hebt ". Het gedicht weerspiegelt het moment waarop de neus van de os wordt doorboord als een symbool van de weerstand van de geest.
Historische periode
Zenbeelden van een os die met een touw en een oorbel aan de neus aan een boom is bevestigd, dateren al in de derde eeuw voor Christus. Oude teksten brachten de geest van de os en zijn domesticatie al in verband met het doel van volledig bewustzijn.
Overwegingen
Het boeddhisme is een stille innerlijke reis, een meditatie die kan worden geleid door gesproken gedachten en beelden, maar van transcendentie voorbij het gesproken woord. De 10 afbeeldingen van de os weerspiegelen de reis van elke wijze naar de verlichting, met de oorbel van de ossenneus als een gevangen punt in de reis van de zenboeddhist.
