Inhoud
Chroom-vanadium is een speciale staalsoort gevormd door het combineren van verschillende legeringen. De stof, gestandaardiseerd als ASTM A-231 in industriële nomenclatuur, wordt over het algemeen gebruikt bij de vervaardiging van stalen gereedschappen, veerdraden met een hoge diameter en andere hoogspanningstoepassingen. De fysische, chemische en mechanische eigenschappen van dit staal geven het specifieke eigenschappen van belastingstolerantie, corrosiebestendigheid, hardheid en gedrag (vooral na lassen en spanningsvermindering), waardoor het de ideale stof is voor bepaalde toepassingen. Tijdens de productie wordt chroom vanadium uitgerekt en met warmte behandeld voordat het wordt vervaardigd, waardoor het de eigenschap heeft om schokken bij verhoogde temperaturen te weerstaan.
Samenstelling
Chroom-vanadium wordt gevormd door chemische elementen in verschillende verhoudingen te combineren. Het percentage van elk bestanddeel in de formatie is gebaseerd op de eigenschappen die in het eindproduct worden gezocht. Typisch bevat chroom vanadium een grote hoeveelheid chroom, tussen 0,8 en 1,1 procent, en de hoeveelheid vanadium is ongeveer 0,18 procent, met 0,7 tot 0,9 procent mangaan. . Andere stoffen zijn 0,5 procent koolstof, 0,3 procent silicium en sporen van andere metalen. Wanneer de verhoudingen worden gewijzigd, kunnen de algemene eigenschappen van de legering veranderen en kan deze zich in bepaalde toepassingen anders gedragen.
Hardheid en sterkte
De hardheid van industriële stoffen is een onmisbaar fysisch attribuut omdat het de toepassingen specificeert waarin het materiaal kan worden gebruikt. Op basis van de meting uitgevoerd door een systeem dat bekend staat als de Rockwell-hardheidsschaal, wordt chroom vanadium aangeduid als C41-55. Bij de beoordeling van de hardheid meet de Rockwell-methode de penetratiediepte wanneer de stof wordt belast. Chroom vanadium is structureel sterk en door zijn bestendigheid is het bestand tegen grote vermoeidheid en slijtage. In de vorm van bladen kan de substantie in verschillende vormen worden gevormd en kan worden gevouwen, afgeplat en beïnvloed in ingewikkelde vormen, zonder enige tekenen van breuk of enige vorm van structurele degradatie. Deze legering is verkrijgbaar in verschillende categorieën, die op basis van hun specifieke eigenschappen worden gebruikt. Zo is een gestandaardiseerde variant als SAE 6150, met een gemiddeld tot hoog koolstofpercentage, ideaal voor gebruik in veren, en een andere variant met veel koolstof, SAE 6195, wordt gebruikt voor de productie van lagers.
Structurele attributen
De minimale treksterkte van chroom vanadium is bijzonder hoog in vergelijking met andere legeringen, en ligt normaal gesproken tussen 190 en 300, afhankelijk van de variëteit en de chemische nomenclatuur. Deze legering vertoont ook wenselijke eigenschappen in andere van belang zijnde attributen, waaronder "elasticiteitsmodulus" en "torsiemodulus". De eerste, ook wel de elastische modulus genoemd, is een wiskundige maat voor de neiging van de stof om niet-permanent te vervormen onder toepassing van een kracht. De elasticiteitsmodulus van chroom-vanadium is 30 en de torsiemodulus is 11,5; de torsiemodulus is een verhouding die wordt gebruikt om de stijfheid van een stof te beoordelen. De maximale bedrijfstemperatuur van chroom vanadium is 218,3 graden Celsius en de dichtheid, gemeten in kilogram per kubieke meter, is ongeveer 7861.
