Inhoud
Radioactief afval wordt gegenereerd door de productie van kernenergie, door industrieën, ziekenhuizen en onderzoeksinstellingen. Het kan vast, vloeibaar of gasvormig zijn. Radioactief afval wordt meestal voor een bepaalde tijd opgeslagen om de risico's die voortvloeien uit het opruimen ervan te verminderen. Hoe lang het afval moet worden opgeslagen, is afhankelijk van het type radioactief afval dat wordt geproduceerd.
Soorten radioactief afval
De soorten radioactief afval zijn onderverdeeld in drie verschillende categorieën. Hoogactief afval (ook wel high-life afval genoemd) is afval waarvan de temperatuur kan oplopen door de radioactiviteit, wat een belangrijke factor is bij het afvoeren van het afval. Dit afval is een bijproduct van nucleaire brandstoffen. Middelactief afval heeft een lagere radioactiviteit in vergelijking met hoogactief afval. Deze categorie omvat reactoronderdelen en het slib dat achterblijft bij de behandeling van radioactief afvalwater. Laagactief afval vormt minder risico dan andere soorten radioactief afval, maar bevat nog steeds radioactieve elementen die verhinderen dat het bij het gewone afval terechtkomt.
Verwijdering van radioactief afval
Radioactief afval moet worden behandeld voordat het wordt weggegooid; de meeste vloeibare afvalstoffen worden behandeld om te worden omgezet in vaste stoffen om opslag en verwijdering te vergemakkelijken. Zeer actieve vloeistoffen worden omgezet in blokken en opgeslagen in stalen containers. Middelactief afval wordt gemengd met cement en opgeslagen in roestvrijstalen containers, terwijl laagactief afval wordt opgeslagen in vaten en ondergronds wordt begraven met beton.
Impact op mensen
Blootstelling aan radioactief afval kan zeer schadelijk zijn voor mensen, als de stralingsniveaus van het afval hoog zijn en de blootstelling langdurig is. Hoge blootstellingsniveaus kunnen in toekomstige generaties leiden tot kanker, nierproblemen en geboorteafwijkingen. Blootstelling kan ook leiden tot genetische mutaties. Deze bijwerkingen verschijnen niet onmiddellijk na blootstelling; het kan maanden, jaren of zelfs decennia duren voordat ze zich manifesteren. De onmiddellijke effecten van straling kunnen brandwonden, misselijkheid, haaruitval en verminderde orgaanfunctie zijn.
Gevolgen voor het milieu
Het uraniumontginningsproces en het productieproces van plutonium, beide essentiële elementen bij de productie van kernenergie, creëren voldoende radioactief materiaal om een groot gebied rond waar ze plaatsvinden te besmetten. Wanneer grote hoeveelheden radioactief afval worden opgeslagen, moeten deze worden gekoeld met water; dit water keert terug naar de zee en vervuilt en beschadigt het zeeleven. Het risico bestaat ook dat ingegraven containers met radioactief afval gaan lekken, waardoor het ecosysteem en de mensen in de regio worden beschadigd.
