Inhoud

• Carpometacarpaal gewricht
• Interphalangeale gewrichten
• Middelste falanx
• Distaal en proximaal
• Overeenkomsten en verschillen

Elk van de vier vingers van een menselijke hand heeft drie gewrichten. De hand bevat 27 botten, waarvan er acht om de pols zitten. De middenhandsbeentjes, die de palm vormen, omvatten vijf botten. De vijf vingers en duim zijn goed voor de resterende 14 botten. De vingergewrichten hebben verschillende namen. De hand is via de pols of carpaal gewricht met de arm verbonden.

Carpometacarpaal gewricht

Elke vinger is verbonden met de palm van de hand of het middenhandsbeentje door zijn carpometacarpale gewricht of vingergewricht, waardoor de vingers kunnen buigen. CMC-gewrichten of gewrichten zijn genummerd voor de vingers. Nummering begint met de wijsvinger naast de duim. Deze vinger is verbonden met de hand door het eerste CMC-gewricht. Het vierde CMC-gewricht verbindt de vierde vinger of pink. De CMC van de duim is anders dan de CMC van de vier vingers.

Interphalangeale gewrichten

De vingers zijn falanx. De vingerkootjes hebben drie secties: de proximale falanx, de middelste of tussenliggende falanx en de distale falanx. De proximale falanx (eerste vingersegment) wordt via het CMC-gewricht met de hand verbonden. Aan de bovenkant van de proximale falanx bevindt zich het proximale interfalangeale gewricht. Dit gewricht verbindt het bot van de proximale falanx met het bot van de middelste falanx. Elk van deze gewrichten is genoemd naar het vingernummer. De eerste vinger naast de duim heeft bijvoorbeeld het eerste proximale interfalangeale gewricht. De tweede vinger van de hand heeft het tweede proximale interfalangeale gewricht, enzovoort.

Middelste falanx

Het middelste segment van de vinger wordt de middelste falanx genoemd. Elke middelste falanx wordt officieel genoemd met het nummer van de vinger, van één tot vier. De middelste falanx heeft twee gewrichten. Het proximale interfalangeale gewricht bevindt zich aan de basis of onderste extremiteit. Bovenaan de middelste falanx bevindt zich het distale interfalangeale gewricht. Het distale interfalangeale gewricht verbindt het bovenste deel van de middelste falanx met de distale falanx.

Distaal en proximaal

De proximale en distale interfalangeale gewrichten hebben een vergelijkbaar patroon. De distale gewrichten zijn kleiner dan de proximale gewrichten, maar werken op dezelfde manier. De pezen, ligamenten en neuronen die verbonden zijn met de vingergewrichten zijn verbonden in een uitgebreid systeem dat van de hand en pols naar de armen gaat. De beweging van deze gewrichten vindt plaats door middel van de controle van het lichaam over de spieren, pezen en ligamenten. De gewrichten zijn ontworpen om uitsluitend te bewegen onder controle van de handspieren.

Overeenkomsten en verschillen

De interfalangeale en metacarpale gewrichten zijn beide in staat tot flexie en extensie. Buigen is buigen, waardoor je je vingers naar beneden en uit de handpalm kunt draaien om iets op te pakken. Extensie is het recht houden van de vingers ten opzichte van de handpalm. Bovendien laten de metacarpale gewrichten een andere beweging toe die de interfalangeale gewrichten niet toestaan. CMC-gewrichten maken abductie en adductie mogelijk. Bij ontvoering worden de vingers uit elkaar gespreid. Adductie is het sluiten van de vingers, allemaal samen.