Inhoud
We kregen allemaal de opdracht wortelen te eten om beter te zien, of boerenkool voor gezond bloed, maar hoe weten we dat bepaalde voedingsmiddelen zo belangrijk zijn voor onze gezondheid? Het antwoord ligt in de chemie van voeding. Het menselijk organisme is een complex van onafhankelijke systemen, die elk werken met stoffen die door voedsel worden geleverd. Onze gezondheid hangt niet alleen af van onze voedselkeuzes - ons leven hangt af van het leveren van de juiste brandstof voor de chemische reacties die ons lichaam ontwikkelen en ondersteunen.
Identificatie
Dieet is wat we eten, en voedingswetenschap bestudeert hoe ons lichaam het gebruikt. Voedsel biedt directe voeding (zoals in het geval van eiwitten die weefsels vormen) of indirect (zoals bepaalde enzymen die metabolische processen veroorzaken), en deze zijn allemaal onderhevig aan chemische reacties in het spijsverteringsproces. Het identificeren van de heilzame stoffen van het lichaam - en de hoeveelheid die nodig is - kan mensen helpen zich beter te voelen en langer te leven. Voedingsdeskundigen evalueren de chemie van het lichaam om deze voedingsstoffen te identificeren, evenals voedingsstoffen die het lichaam kunnen schaden of de effectieve werking van anderen kunnen verstoren.
Verhaal
De voedingswetenschap is ontstaan bij de Grieken, die zich realiseerden dat bepaalde voedingsmiddelen elementen bevatten die het lichaam ten goede kwamen, aangezien gezonde mensen over het algemeen dezelfde voedselgroepen aten. De wetenschappelijke studie van voeding begon met de Franse chemicus Lavoisier, die het concept van metabolisme ontwikkelde - het chemische proces dat de energie levert die ervoor zorgt dat het lichaam blijft functioneren. In de 19e eeuw bestudeerden scheikundigen de samenstelling en functie van mineralen en vetten in voedsel en gestabiliseerde voedingswetenschap. In het begin van de 20e eeuw hielpen Amerikaanse universiteitsstudenten zoals Johns Hopkins deze wetenschap verder te ontwikkelen dan alleen chemisch onderzoek. Halverwege dezelfde eeuw waren de meeste vitamines al geïdentificeerd en beschikten overheidsorganisaties al over voldoende informatie om de minimumvereisten voor specifieke voedingsstoffen bekend te maken. Tegenwoordig blijft deze wetenschap de rol van voedingsstoffen verbeteren, met name sporenelementen - verbindingen die nuttig lijken, maar waarvoor de minimaal noodzakelijke hoeveelheid nog niet is vastgesteld - en verbindingen die de chemie van de hersenen lijken te beïnvloeden. Voedseltechniek en nanotechnologie worden ontwikkeld om de voedingswaarde van gewassen te verbeteren en de landbouw te helpen.
Bezetting
Alle voedingsmiddelen bevatten stoffen die de verbindingen vormen die we kennen als vitamines, koolhydraten, vetten en eiwitten. Elementen zoals chroom, koper, jodium, ijzer, mangaan en zink worden sporenelementen genoemd en leveren grondstof voor de aanmaak van bloed, botten en zenuwen, of zetten de aanmaak van hormonen, antilichamen of chemicaliën in het immuunsysteem op gang. Koolhydraten en vetten vormen de grondstof voor de energieproductie, isolerende lagen rond vitale organen en demping van de huid.
Overwegingen
Chemici en voedingsdeskundigen hebben ontdekt dat de waarde van vitamines, mineralen en andere voedingsstoffen niet alleen wordt bepaald door de stoffen die ze bevatten, maar door de combinaties en vormen van de chemische voedingsstoffen die in voedselgroepen aanwezig zijn. Een goed uitgebalanceerd dieet heeft altijd de voorkeur boven het nemen van chemische vitaminesupplementen. Naarmate het onderzoek in de voedselchemie vordert, worden nieuwe voedingsstoffen (en nieuwe functies voor oudere) geïdentificeerd en worden nieuwe richtlijnen gepubliceerd. Periodieke beoordelingen worden vrijgegeven door het Amerikaanse ministerie van landbouw.
Misvattingen
U kunt uiteindelijk grote hoeveelheden van een goede stof binnenkrijgen. Te veel calcium zonder de vitamine D die nodig is om het tot bot te metaboliseren, is nutteloos. Bepaalde verbindingen kunnen problemen veroorzaken als ze in grote doses worden ingenomen of een negatieve wisselwerking met elkaar hebben. Vitamine A, B, B12, C, D en E hebben in hoge doses mogelijk nadelige effecten. Zorg ervoor dat u de chemische gevolgen kent voordat u een overdosis van supplementen inneemt.
