Inhoud
- Snelle mechanismen
- Baroreceptorreflex
- Sympathisch zenuwstelsel
- Parasympathisch zenuw stelsel
- Afscheidingen van de bijnier
- Trage mechanismen
Homeostase is het vermogen van het lichaam om een constante interne omgeving te handhaven, ongeacht invloeden van buitenaf. Het lichaam regelt de bloeddruk, temperatuur, ademhaling en zelfs de bloedglucosespiegel via verschillende interne mechanismen om alles constant te houden. De bloeddruk blijft binnen normale grenzen, met behulp van snelle en langzame mechanismen. Door samen te werken, streven de mechanismen naar een druk van ongeveer 120/80 mm Hg.
Snelle mechanismen
De baroreceptorreflex is een van de belangrijkste mechanismen van snelwerkende homeostase die betrokken zijn bij de regulering van de bloeddruk. Het bestaat uit receptoren, sensorische zenuwen, de bol en de motorische zenuwen die allemaal samenwerken. Een ander mechanisme van snelle actie bij de regulering van de bloeddruk is de afscheiding van adrenaline en norepinefrine door de bijnier.
Baroreceptorreflex
De receptoren, baroreceptoren genaamd, bevinden zich op bepaalde locaties op de wanden van het hart, waar ze elke verandering in de bloeddruk kunnen detecteren. Sensorische zenuwen worden geactiveerd nadat de baroreceptoren een verandering opmerken. Ze sturen informatie naar de bol in de hersenen, waar het wordt geïnterpreteerd. Het ruggenmerg besluit vervolgens of de bloeddruk moet worden verhoogd of verlaagd, afhankelijk van de signalen die het heeft ontvangen. De motorische zenuwen van de sympathische en parasympathische delen van het autonome zenuwstelsel worden geactiveerd om de nodige aanpassingen te maken om de bloeddruk op peil te houden.
Sympathisch zenuwstelsel
Als een verhoging van de bloeddruk nodig is, zal het sympathische zenuwstelsel werken. Dit systeem voorziet het elektrische systeem van het hart van stroom en zal de hartslag verhogen en een krachtigere contractie van het hart veroorzaken. Het sympathische zenuwstelsel veroorzaakt ook de samentrekking van sommige bloedvaten, waardoor de weerstand van de bloedvaten toeneemt.Samen verhogen deze reacties de hoeveelheid bloed die elke minuut door het hart wordt gepompt, wat de bloeddruk verhoogt.
Parasympathisch zenuw stelsel
Wanneer een verlaging van de bloeddruk nodig is, signaleert de lamp het parasympathische zenuwstelsel om een verlaging van de hartslag te veroorzaken, waardoor de bloeddruk daalt. Parasympathische zenuwen zorgen er ook voor dat bloedvaten verwijden of deblokkeren, waardoor de weerstand afneemt, wat weer leidt tot een lagere bloeddruk.
Afscheidingen van de bijnier
De bijnier scheidt hormonen af zoals epinefrine en norepinefrine. Beide hormonen zorgen ervoor dat de hoeveelheid bloed die elke minuut door het hart wordt gepompt, wordt verhoogd. Ze zorgen er ook voor dat de bloedvaten samentrekken. Deze acties zullen helpen bij het verhogen van de bloeddruk.
Trage mechanismen
Er zijn verschillende mechanismen die te maken hebben met langdurige controle van de bloeddruk. Het mechanisme van renine-angiotensine-aldosteron is het belangrijkste. De nieren scheiden renine af in de bloedbaan, waar ze een wisselwerking hebben met angiotensine. Angiotensine vernauwt de bloedvaten en veroorzaakt ook aldosteronsecretie. Aldosteron verhoogt de hoeveelheid water en natrium die door de nieren worden opgenomen, wat leidt tot een toename van de hoeveelheid zout en water in de bloedbaan. Deze combinatie van activiteiten zorgt ervoor dat de bloeddruk stijgt.
