Inhoud
Zowel Emile Durkheim als Max Weber worden beschouwd als de "vaders" van de sociologie. Deze mannen schreven aan het einde van de 19e eeuw en legden de fundamenten van het nieuwe veld van de sociologie in een poging op goede voet te blijven met de ingrijpende veranderingen die zich in het moderne leven hebben voorgedaan. De twee bestudeerden de structuur van de samenleving. Het grootste verschil tussen hen was dat Durkheim de meetbare en objectieve invloed op individuen benadrukte en Weber de subjectieve betekenissen bestudeerde die individuen aan hun eigen gedrag toekennen om de samenleving te begrijpen. Ondanks hun verschillende methodologieën onderstreepten de twee de centrale rol van vergelijkende sociologie bij het bestuderen van samenlevingen.
Sociologische classificatie
Durkheim en Weber geloofden in het belang van classificatie in de organisatie van menselijke ervaring. Dit vereiste de ontwikkeling van algemene concepten die op meer dan één geval van toepassing waren. Deze concepten zouden hen in staat stellen algemene theorieën over de samenleving te formuleren en de sociale problemen op te lossen die historici bedrogen, die eenvoudigweg talloze speciale gevallen in de geschiedenis onderzochten en de menselijke ervaring niet in een algemene theorie organiseerden. Durkheim heeft bijvoorbeeld een soortclassificatie opgesteld op basis van ontwikkelingsniveaus. Daarom moet de socioloog het ontwikkelingsniveau in een bepaalde samenleving onderzoeken om een passend oordeel te kunnen vellen: wat normaal is voor een primitieve samenleving, zal niet normaal zijn voor een complexe samenleving.
Ideale soorten
Zowel Durkheim als Weber creëerden ideale typen om het sociologische fenomeen te interpreteren. Het ideale type kwam niet rechtstreeks uit de empirische realiteit. In plaats daarvan werd het kunstmatig gecreëerd op basis van wat Durkheim en Weber dachten dat de 'essentiële' kenmerken waren van een of andere complexe historische situatie. Het gebruik van ideaaltypen was een vereenvoudigingstool om u te helpen onderwerpen te begrijpen die zonder uw hulp te complex waren.
Empirische verificatie
Beide denkers geloofden in het belang van het gebruik van empirische procedures om hun sociologische hypothesen te ondersteunen. Dit betekent dat ze in hun observaties van samenlevingen oorzaken en gevolgen met elkaar in verband brachten. Weber noemde het belang van "causale betekenis" in zijn observaties en Durkheim sprak van "het leggen van causale verbanden".
Religie
Durkheim en Weber zagen religie eerder als een weerspiegeling van de samenleving dan als een externe bovennatuurlijke realiteit. Ze zagen de moderne samenleving als geworteld in de processen van religie.Durkheim dacht dat God niet alleen de idealisering van de menselijke natuur was, zoals Karl Marx geloofde, maar dat hij ook de samenleving zelf was. Dit betekent dat God en de samenleving beide dezelfde functionele rol spelen, in het bijzonder de rol van een hoger wezen dat het individu moet vertrouwen. Weber had een vergelijkbare kijk op religie. Hij zei dat religieuze symbolen reeds bestaande politieke systemen gingen vertegenwoordigen. De twee mannen onderzochten de vroege geschiedenis van de man om theorieën over religie te vormen.
