Inhoud

• De talen van Israël
• Geluiden en namen van letters
• Uitspraak van woorden
• Schrijfrichting
• De nikkud wijst en beroert

De complexe relatie tussen Hebreeuws en Arabisch is belangrijk vanwege de culturele, religieuze en communicatieve betekenis in Israël vandaag, evenals in andere delen van de wereld. De talen beïnvloedden elkaar zodanig dat het Hebreeuws en Arabisch tegenwoordig overeenkomsten vertonen in de uitspraak en structuur van de taal. De taaluitwisseling is vooral belangrijk wanneer de communicatie tussen de Arabische en Joodse gemeenschappen wordt besproken. De taalkundige overeenkomsten tonen historische banden die aanwezig zijn in de hedendaagse wereld.

De talen van Israël

Zowel Arabisch als Hebreeuws worden erkend als de officiële talen van het volk Israël. Hoewel Arabisch aanvankelijk vooral werd gesproken door de Arabische bevolking in Israël, besloot de regering om de taal samen met het Hebreeuws als officiële taal aan te nemen.

Geluiden en namen van letters

Zowel het Hebreeuwse als het Arabische alfabet hebben letters met klanken, namen en, in sommige gevallen, vergelijkbare interpretaties. De Meru Foundation heeft een tabel die de klanken van de twee alfabetten vergelijkt volgens een interpretatie, waarbij elke letter wordt verbonden die overeenkomt met een gemeenschappelijke interpretatieve betekenis. De eerste letter in het Arabische alfabet, alif, betekent bijvoorbeeld "Allah" (god), terwijl de eerste letter in het Hebreeuwse alfabet, aleph, "meester" betekent. De Meru Foundation stelde voor dat de gedeelde betekenis tussen de twee woorden "bewust" is.

Uitspraak van woorden

Beide Semitische talen, Arabisch en Hebreeuws, hebben woorden die vergelijkbaar klinken en dezelfde betekenissen hebben. Jezelf voorstellen "mijn naam is" klinkt in beide talen erg op elkaar: in het Arabisch wordt gezegd "ismee" en in het Hebreeuws "shmee". Omdat Arabisch veel werd gesproken nadat het Hebreeuws was geschreven, wordt Arabisch taalkundig beïnvloed door die taal. Toen het Hebreeuws zijn populariteit als gesproken taal herwon, werd de taal beïnvloed door het Arabisch.

Schrijfrichting

Zowel Arabisch als Hebreeuws worden horizontaal van rechts naar links geschreven.

De nikkud wijst en beroert

Het Hebreeuwse alfabet heeft geen klinkers, een kenmerk dat veel voorkomt in vroege Semitische alfabetten. Vervolgens werden de nikkuds (stippen) aan het alfabet gehecht om het geluid van de letters uit te drukken. Nikuds zijn kleine puntjes en streepjes die aan de originele Hebreeuwse letters zijn toegevoegd. Het Arabisch heeft ook tekens die duiden op klinkers die na de ontwikkeling aan het alfabet zijn toegevoegd om de geschreven taal meer duidelijkheid te geven.