Inhoud
Een trinity-ring is een juweel (meestal een ketting of ring) dat is opgebouwd uit drie in elkaar grijpende ringen. De ringen zijn niet twee aan twee met elkaar verbonden, dus als een van de drie wordt verwijderd, blijven de andere twee niet meer verbonden.
Religieuze ondertoon
Het feit dat de ringen onmogelijk te scheiden zijn, vertegenwoordigt traditioneel de kracht van eenheid. Het woord "drie-eenheid" is afgeleid van het Latijnse woord "trinitas", wat betekent "drie zijn één". Ze zijn ook een symbool van het ononderbroken geloof van een individu. In het christendom vertegenwoordigen de drie ringen de Heilige Drie-eenheid (de Vader, de Zoon en de Heilige Geest).
Betekenis
De betekenis van zo'n ring is vergelijkbaar met die van een drievuldigheidsknoop of "triquetra". De vorm van de stukken die bij elkaar komen, vormt de vorm van een drie-eenheidsknoop. Het verschil is dat een knoop is gemaakt van een doorlopende lijn, terwijl een ring is opgebouwd uit drie afzonderlijke cirkels. De ring en de drievuldigheidsknoop maken deel uit van de Keltische cultuur en worden vaak gebruikt bij verlovingen of bruiloften.
Bron
Trinity-ringen zijn ook bekend als Borromeïsche ringen. De naam komt van de Italiaanse familie Borromeu, wiens wapen de ringen sinds de 15e eeuw weergeeft. Hoewel ze niet populair waren totdat de Borromeïsche familie ze op hun wapen presenteerde, zijn er eerdere records van de ringen. Ze zijn aanwezig in een 13e-eeuws manuscript dat de christelijke drie-eenheid vertegenwoordigt. Ze komen ook voor op stenen uit Noorse afbeeldingen uit de 7e eeuw.
Culturele referenties
Deze ringen worden vaak geassocieerd met wetenschap en in het bijzonder met geometrie. In klaslokalen zijn ze algemeen bekend als Venn-diagrammen. In sommige delen van de Verenigde Staten wordt deze configuratie ook wel Ballantine-ringen genoemd. Deze naam komt van de Ballantine brouwerij, die de ringen in het bedrijfslogo gebruikt. Psychoanalyticus Jacques Lacan modelleerde zijn topologie van de menselijke geest op basis van de ringen. In hun topologie vertegenwoordigen elk van de drie een deel van de werkelijkheid: het reële, het denkbeeldige en het symbolische.
Vreemd feit
Het is onmogelijk om uit geometrisch ronde cirkels Borromeïsche ringen te vormen. Er worden ellipsen gebruikt die kleine variaties hebben ten opzichte van een cirkel, maar niet één zelf (met excentriciteit gelijk aan nul).
