Inhoud

• Contour
• Driedimensionale contourlijnen
• Geometrische curven
• Organische rondingen in abstracte schilderijen
• Voorgestelde lijnen en rondingen

In de kunsten wordt een lijn als een normaal element beschouwd, dat wil zeggen als een van de puur visuele aspecten van een kunstwerk. Hoewel twee verschillende werken hetzelfde onderwerp kunnen hebben, kan de manier waarop de kunstenaar omgaat met formele elementen de manier waarop kijkers naar elk kunstwerk kijken radicaal veranderen. Kunstenaars kunnen op veel verschillende manieren gebogen lijnen maken, wat resulteert in verschillende betekenissen. Een gebogen lijn kan geometrisch zijn, zoals een boog in een perfecte cirkel. Gebogen lijnen kunnen ook "organisch" zijn, waardoor lijnen en onregelmatige vormen ontstaan.

Contour

Contouren zijn lijnen die vormen en kleuren scheiden van andere elementen in een visuele compositie. Contouren zijn over het algemeen dik en variëren niet in dikte - en hebben dus een afvlakkingseffect. Post-impressionistische kunstenaars zoals Gauguin gebruikten vaak contouren. Ze waren geïnspireerd door Japanse houtontwerpen die in Frankrijk werden verkocht, en kunstenaars wilden de platte, decoratieve kwaliteit van deze houtontwerpen in hun eigen schilderijen. Kunsthistorici noemen deze stijl cloisonisme.

Driedimensionale contourlijnen

Deze lijnen volgen in zekere zin de driedimensionale curven: het wordt donkerder waar er schaduwen zijn en lichter waar er minder schaduw is. Schilders die een driedimensionaal effect willen creëren, gebruiken deze lijnen vaak in combinatie met donkere en lichte tinten en tekeningen met een realistisch en nauwkeurig perspectief. De Franse romantische schilder Ingres wordt beschouwd als een meester in dit type lijn (Ingres wordt soms als neoklassiek beschouwd - maar de meesten beschouwen deze aanduiding als onnauwkeurig).

Geometrische curven

Identieke gebogen lijnen (zoals bogen en delen van perfecte cirkels) zijn geometrisch. Velen zijn van mening dat uitgebalanceerde geometrische vormen rationaliteit en de intellectuele geest vertegenwoordigen. Neoklassieke schilders, die de ideeën en esthetiek van de oude Grieken vierden, evenals kennis en rede, stelden hun werken zorgvuldig samen volgens geometrische vormen. Zo hebben we de behandeling van bogen in het werk "O Juramento de Horácio" van Jacques-Louis David.

Organische rondingen in abstracte schilderijen

Veel 20e-eeuwse kunstenaars gebruiken organische gebogen lijnen om dubbelzinnige en abstracte vormen te creëren. Joan Miró Cute maakte bijvoorbeeld schilderijen met cirkels, gebogen lijnen en platte kleurplannen. Het belangrijkste kenmerk van deze regels in het werk van Miró Cute is dat hij wilde dat ze multivalent waren - in staat om veel verschillende dingen weer te geven. Het kunnen delen van het lichaam zijn, sterren in het universum of microscopisch kleine cellen.

Voorgestelde lijnen en rondingen

Kunstenaars tekenen of schilderen niet altijd expliciet een gebogen lijn. In plaats daarvan suggereren ze ze, hetzij door vormen te rangschikken of door figuren te gebruiken om naar andere delen van de compositie te wijzen. Jacopo Pontormo bijvoorbeeld, in zijn schilderij "Deposition from the Cross", plaatste figuren en ledematen om een ​​centrifuge te creëren rond het centrale beeld van Jezus 'lijk en de uitgestrekte hand van de Maagd Maria. De voorgestelde gebogen lijn rond de leegte tussen Christus en Maria betekende de spanning en onrust van het moment dat Pontormo portretteerde.