Inhoud
Een veelgehoorde misvatting van hondenbezitters is het idee dat toxemie alleen verband houdt met zwangerschap. Hoewel zwangere vrouwen en drachtige dieren infectieuze toxemia (pre-eclampsie) kunnen ontwikkelen, is het nog niet aangetoond dat deze ziekte spontaan optreedt bij zwangere vrouwen, maar dit is vaak gerelateerd aan nieraandoeningen. Canine-toxemie is meestal het gevolg van een onderliggende ziekte of orgaanfalen en kan buitengewoon moeilijk te behandelen zijn. Vaak is het voor eigenaren financieel en emotioneel duur, wat meestal resulteert in een slechte prognose voor de hond.
oorzaken
Canine-toxemie kan worden gedefinieerd als een systemische infectie door het hele lichaam als gevolg van de verspreiding van bacteriële producten, of toxines, via de bloedbaan. De oorzaken kunnen divers zijn, maar ze beginnen meestal wanneer een gelokaliseerde infectie zich door het lichaam verspreidt. Wonden die niet goed worden schoongemaakt en verbonden, darmziekten die de gunstige darmflora doden en de kwaadaardige bacteriële flora vermenigvuldigen verergeren en nierfalen dat de toxines niet via de urine uit het lichaam kan verwijderen, kan leiden tot toxemie. Honden kunnen deze ziekte ontwikkelen door chemicaliën of plantengif in te nemen via het spijsverteringsstelsel. Mastitis, een infectie en ontsteking van de borstklieren, is ook aangetoond dat het een oorzaak is van toxemie bij drachtige en lacterende teven.
symptomen
Over het algemeen vertonen honden met toxemie symptomen van acuut orgaanfalen in het hele lichaam, waaronder geelzucht, depressie, lethargie en hoge koorts. Verminderde eetlust, diarree en braken zijn ook veelvoorkomende symptomen. Lage bloeddruk, spierzwakte, lage fecale output en lage urineproductie kunnen tekenen zijn van een systemische infectie. In de laatste stadia van de ziekte kan de hond moeite hebben met ademhalen en kan hij vochtophoping in de longen en de buikholte hebben.
Preventie / oplossing
De beste preventie van toxemie bij honden is de behandeling van de onderliggende oorzaak of ziekte. Dit betekent dat wonden schoon en vrij van bacteriën moeten zijn, naast het volgen van de protocollen voor diergeneeskundige behandeling voor alle ziekten is cruciaal. Als de ziekte zich voordoet, zal de dierenarts het dier grotendeels internaliseren, zodat het hoge doses intraveneuze antibiotica kan ontvangen en voedingsstoffen kan opnemen. De hond moet ook nauwlettend in de gaten worden gehouden door de dierenarts zodat alle noodzakelijke noodprocedures op elk moment kunnen worden uitgevoerd.
overwegingen
Honden die enige vorm van toxemie hebben opgelopen en zijn hersteld, zijn vatbaar voor herhaling. Ze moeten thuis worden gecontroleerd om eventuele tekenen van de ziekte waar te nemen en deze moeten door een dierenarts worden onderzocht wanneer de symptomen opnieuw worden waargenomen.
waarschuwing
De aanwezigheid van grote hoeveelheden toxines in het bloed kan bij honden leiden tot het toxisch shocksyndroom. Spierzwakte, laag hartritme, verlaagde bloeddruk en lichaamstemperatuur en bleekheid van het tandvlees en de slijmvliezen van de ogen zijn tekenen van dit syndroom. Toxische shock is buitengewoon moeilijk te behandelen en kan leiden tot de dood of de noodzaak van euthanasie bij het dier.
