Inhoud
De verovering van andere landen is in de loop van de geschiedenis een kenmerk geweest van sommige culturen, van de oude Egyptenaren tot het Britse rijk. Het imperialisme is ingegeven door nationalistische ambities, religie of economische redenen. Culturen probeerden hun positie ten opzichte van rivaliserende machten te versterken. De gecreëerde rijken werden centraal bestuurd door de metropool of door keizerlijke macht.
Nationalisme
Nationalisme, of de trots van een natie, heeft door de jaren heen een belangrijke bijdrage geleverd aan de imperialistische acties van naties. Het verlangen om meer land te bezitten, andere mensen te domineren en hun waarden aan anderen op te leggen, was een motiverende factor voor culturen, zoals de Romeinen, die veel delen van Europa en de Middellandse Zeekust veroverden, de nazi's in Europa of de Japanners in Azië van de 20e eeuw.
Religie
Religie is vaak gebruikt als reden voor imperiale expansie. Culturen hebben geprobeerd hun religie aan anderen op te leggen en gebruikten het als excuus om landen over te nemen. In de 19e eeuw volgde Groot-Brittannië missionaire expedities naar Afrika, waarbij het landen als Kenia, Oeganda, Zimbabwe, Zambia en Malawi overnam, oorspronkelijk met de rechtvaardiging van het "beschaven" van inheemse culturen.
economie
Economische redenen zijn altijd een belangrijke motivatie voor imperiale expansie. Het bezit van controle over de natuurlijke hulpbronnen van een ander land was een reden voor de imperiale acties van de Britten in India en Zuid-Afrika.De metropolen probeerden rijker en machtiger te worden of om de investeringen die ze in de economieën van andere landen hadden te beschermen. .
Andere redenen voor imperialistische ambitie
De strategische positie is een andere reden voor imperialisme. Het bezit van controle over grote havens of posities over de hele wereld voor het handhaven van de militaire veiligheid is altijd fundamenteel voor de continuïteit van een rijk. De Britten en de Nederlanders streden om de controle over Kaap de Goede Hoop (Zuid-Afrika) en de Britten en Fransen vochten langs het Suezkanaal (Egypte). Deze twee conflicten waren gericht op het beheersen van handelsroutes. De strategische ligging betekende dat er bevriende havens zouden komen waar de marine kon tanken.
