Inhoud
IJsberen leven in de koudste omgevingen ter wereld, wandelen op poolijs, zwemmen onder het koude water van de kust en jagen in met sneeuw bedekte gebieden. Ze leven in extreme temperaturen, maar passen zich heel goed aan. Volgens "National Geographic" zijn ijsberen, die tot 725 kg kunnen wegen, afhankelijk van verschillende factoren om warm te blijven.
Sneeuw en bed
De sneeuw helpt, ondanks de ijskoude temperatuur, de ijsbeer warm te houden. Volgens Polar Bears International, een organisatie die vecht om ijsberen te beschermen, stapelen deze dieren sneeuw op hen omdat het fungeert als een isolerende deken. In de winter kruipen ijsberen op in ondiepe gaten gemaakt in sneeuw en blijven daar dagenlang, vooral als er persistentie is door sneeuwstormen en stormen.
Reuzel
Volgens de website "www.bearsoftheworld.net", een online bron over verschillende soorten beren, bevindt zich onder de huid van de ijsbeer een laag van ongeveer 12,5 cm reuzel die dient als thermische isolatie. Om hun gewicht en deze laag reuzel te behouden, hebben beren veel voedsel nodig. IJsberen eten tot 150 kg voedsel per maaltijd en geven de voorkeur aan rood vlees boven andere soorten voedsel. Zeehonden, beluga's (witte walvissen) en zeeleeuwen maken deel uit van het ideale menu van de ijsberen, ze voeden zich alleen met het vet van hun prooi en laten het karkas over voor andere dieren.
Vacht
De vacht van de ijsbeer is erg belangrijk voor het verwarmen van je lichaam. Ze hebben twee lagen haar: de buitenste en de binnenste. De binnenste laag houdt warmte vast en de buitenste laag houdt warmte vast en stoot water af, waardoor het dier warm blijft, aldus de International Wildlife Federation. De buitenste haarlaag wordt hol schoongemaakt, het reflecteert zonlicht, waardoor de kleur van de ijsbeer wit is. Onder de vacht bevindt zich een donkere huid, die het zonlicht absorbeert, waardoor het dier voldoende warmte krijgt om zich op zijn gemak te voelen.
Grotten
Om hun kinderen te beschermen tegen extreme temperaturen tijdens de winter, zoeken zwangere vrouwtjes tussen augustus en oktober grotten, omdat deze warmer zijn dan de buitenlucht. Een gemeenschappelijke grot is ongeveer 1,8 m lang, 1,5 m breed en 90 cm hoog. Wanneer puppy's worden geboren, gebruiken moeders hun lichaam om ze op te warmen.