Inhoud
Semantiek is de studie van de betekenis van woorden en zinsneden. Deze discipline bestudeert de interpretatie van individuele woorden, de constructie van zinnen en de letterlijke interpretatie van de tekst zoals die is geschreven. Een goed begrip van de semantiek is gerelateerd aan alle academische disciplines in alle talen, omdat een duidelijk begrip een geleerde in staat stelt om zijn boodschap duidelijk en zonder angst voor verkeerde interpretatie over te brengen.
Verwerving van taal
Wetenschappers krijgen inzicht in hoe taal wordt geabsorbeerd door het begrijpen van semantiek. Omdat semantiek de betekenis van woorden bestudeert, is de studie van deze discipline nauw verwant aan het verwerven van taal. Taal wordt voornamelijk geleerd door de weergave van de geluiden van spraak en de beelden van het schrift.Op een bepaald punt moeten deze geluiden en beelden echter een betekenis worden genoemd, wat het gebied van de semantiek is. In eerste instantie leren we de betekenis van woorden op een eenvoudige manier, maar naarmate de taal gemakkelijker wordt, ontstaan complexere betekenissen. Semantiek verklaart de verschillende soorten betekenissen die in een taal bestaan, waardoor een perceptie van hoe de vaardigheid en het begrip in de taal te bouwen.
structuur
Semantiek is essentieel voor taal, want zonder deze zou er geen ware structuur zijn. Zonder het basisintrinsiek begrip van de semantiek dat hoort bij het verwerven van taal, konden sprekers woorden verbinden in de volgorde die ze wilden en hun luisteraars zouden lijden om betekenis te vinden voor die zinnen. Semantics biedt sprekers een kader om te gebruiken als het gaat om het samenvoegen van woorden en het vormen van zinnen, het creëren van betekenis.
Relatie met andere disciplines
Semantiek is belangrijk omdat het, op vele manieren, wetenschappers en geleerden toestaat om de taal te relateren aan anderen waarin het belangrijk is. Bijvoorbeeld, het bestuderen van de manier waarop taal wordt gebruikt, is erg belangrijk in de psychologie. Semantiek biedt een kader voor het analyseren en begrijpen van het taalgebruik in de context van gebieden buiten het gebied van de taalkunde.
gevolgtrekkingen
Veel van de betekenis van taal wordt verleend door gevolgtrekkingen. Iemand schrijft iets en dan leidt de lezer iets af dat gerelateerd is aan de zin op basis van de informatie die beschikbaar is. Pronouns zijn een soort gevolgtrekking. Bijvoorbeeld, in de zin "Mark ging naar de markt, hij kocht melk", wordt niet expliciet aangetoond dat de tweede zin verwijst naar Mark. De eerste zin doet ons echter concluderen dat het Mark was die de melk kocht. Iedereen die schrijft, moet op zijn minst een semantiek begrijpen om te weten wanneer hun betekenis correct wordt afgeleid.
