Inhoud
Colloïdaal zilver wordt gebruikt als behandeling voor meer dan 650 ziekteverwekkende organismen, zowel bij mensen als huisdieren. De behandeling is effectief tegen bacteriën, schimmels en virussen, zonder de gezonde cellen rondom de infectie aan te tasten. Colloïdaal zilver was een toevallige ontdekking toen opslagcontainers meestal van zilver waren. Momenteel zijn productiemethoden efficiënt en gecontroleerd in plaats van toevallig.
Identificatie
Colloïdaal zilver is een vloeibare zilveroplossing die voor veel behandelingen bij mensen en honden wordt gebruikt. Een technicus doopt reepjes zilveren elektroden in gezuiverd water. Dit geeft een positieve lading aan de zilverionen, die zich vermengen met het water en het transformeren in colloïdaal zilver.
Toepassingen
Colloïdaal zilver voor honden wordt gebruikt om huid- en ooraandoeningen te behandelen, evenals bacteriën en virale infecties. Het helpt ook om wonden, ontstekingen, brandwonden, koorts en ooginfecties te behandelen, en wordt ook gebruikt om schildklieronevenwichtigheden, schimmelinfecties, spijsverteringsstoornissen en parasieten te behandelen.
Operatie
Colloïdaal zilver werkt door enzymen te remmen die bacteriën, virussen of schimmels nodig hebben om zuurstof goed te metaboliseren. Hierdoor stikt de ziekteverwekker zonder de omliggende cellen aan te tasten. Vervolgens elimineert het lichaam van de hond dode bacteriën of virussen via het lymfestelsel en het immuunsysteem, of scheidt deze soms samen met zijn afval uit.
Administratie
Dierenartsen geven colloïdaal zilver aan honden oraal, in vloeibare vorm of via een intraveneuze injectie. Soms kunnen dieren het als een spray of plaatselijk in de vorm van crème krijgen. Voor droge toepassingen mengen mensen het met een poeder en vormen ze een pasta; deze methode wordt gebruikt om de behandeling toe te passen op het tandvlees of de tanden van de hond.
Veiligheidsproblemen
De FDA (bevoegde autoriteit in de VS) heeft colloïdaal zilver goedgekeurd als voedingssupplement, mits correct geproduceerd. Er zijn geen effecten bekend dat het het immuunsysteem van honden verzwakt, zoals frequent antibioticagebruik. Deze behandeling reageert niet met andere medicijnen, er is geen branderig of tintelend gevoel bij gebruik op de ogen of op de huid en er zijn geen maagproblemen gemeld. Er zijn dus geen bijwerkingen bekend bij mensen of honden.
Verhaal
Colloïdaal zilver heeft een medische geschiedenis vanaf de dagen van het oude Griekenland en Rome. In die tijd bewaarden mensen water in zilveren containers, waardoor de vloeistof op natuurlijke wijze werd aangemaakt. De behandeling was een microbieel agens dat onder artsen werd benadrukt tot de crisis van 1929, toen de kosten te hoog werden om te gebruiken. Momenteel zijn de kosten weer gedaald, dus colloïdaal zilver is een haalbare behandeling voor honden.
