Inhoud
Menselijke activiteit vormt het grootste gevaar voor de twee soorten bedreigde zeeschildpadden. De aandacht is meer gericht op de schade die we doen aan schildpadden en hun leefgebieden en op pogingen om dit te keren. Maar meer interactie met zeeschildpadden betekent een aantal risico's, hoewel minimaal, dat mensen moeten weten wanneer ze een in de natuur tegenkomen - of op een bord.
Pas op voor de beet
Zeeschildpadden bijten. Ze hebben scherpe snavels en extreem sterke kaken. Het ontvangen van de beet van een zeeschildpad is zeldzaam, maar het kan pijn doen. Het kan een ernstige blauwe plek veroorzaken, de huid breken en zelfs botten breken. De lederschildpadden kunnen 900 kg bereiken, maar zelfs een kleinere schildpad heeft krachtige kaken die moeten worden vermeden.
Toxische schildpadden
Zeeschildpadden absorberen toxines en vervuiling die zich in de loop van de tijd in hun lichaam ophopen. Dit is een door mensen gemaakt risico, maar het is een dwingend argument om de consumptie van zeeschildpadvlees te vermijden. Schildpadden absorberen allerlei soorten zeevervuilende stoffen van het strooisel tot pesticiden en giftige metalen zoals cadmium en kwik. Deze gifstoffen zijn schadelijk voor zowel de schildpadden als de schildpadden. Dit is een andere reden om zeeschildpadden te behouden en dient als een herinnering dat menselijk afval de oceanen van al het zeeleven vervuilt.
Zeeschildpadden kunnen je ziek maken
Zeeschildpadden dragen bijna altijd salmonella. Bijna alle schildpadden, zee- of landdieren, dragen de salmonellabacterie, die ze niet lijkt te beïnvloeden, maar kunnen bij de mens ernstige ziekte en zelfs de dood veroorzaken. Wees je bewust van het wassen van je handen nadat je een zeeschildpad hebt aangeraakt. Bovendien zijn de jongen positief getest op tuberculose en zijn er verschillende gevaarlijke parasieten aangetroffen in gestrande zeeschildpadden.
Risico's bij berging
Reddingswerkers die in de Golf van Mexico werkten nadat de olielekkage huidreacties en brandwonden door contact met olie meldde en de Amerikaanse Centers for Disease Control waarschuwden iedereen, niet alleen mensen die risico liepen, om te voorkomen dat ze dampen inademden of contact met verontreinigingen. Het redden van zeeschildpadden van een olielek brengt daarom de mogelijkheid van direct contact met kankerverwekkende en bijtende stoffen met zich mee. In andere reddingen, waarbij zeeschildpadden gewond worden gevonden door vissers en matrozen, moet een rigide protocol worden gevolgd om de haken te verwijderen en de ongedeerde schildpad terug te brengen naar de oceaan. Vanwege hun formaat en gewicht is het belangrijk om voorzichtig te werken om extra schade te minimaliseren en om te voorkomen dat ze verpletterd of gewond raken door een zeeschildpad.
