Inhoud
"The Persistence of Memory" werd in 1931 geschilderd door Salvador Dali. Omdat het een van zijn meest populaire schilderijen is, is het een klassiek portret van de dromerige interpretatie van objecten en vrij eenvoudige vormen die zijn vervormd of getransformeerd in onherkenbare vormen. Rijk aan psychologische en filosofische nuances, "The Persistence of Memory" is te zien in de Gala-Salvador Dali Foundation / Artists Rights Society Museum in New York City.
Biografie
Salvador Dali woonde in Port Lligat, Spanje, en veel van zijn schilderijen, waaronder deze, suggereren scenario's van het gemeenschappelijke landschap van dat gebied. Het strand en het rotsachtige terrein dat in het licht op het schilderij te zien is, zijn waarschijnlijk beïnvloed door Dali's ervaringen uit de kindertijd.
Gesmolten horloges
Wat vaak wordt geïnterpreteerd als gesmolten horloges, is eigenlijk een combinatie van horloges en kazen. Dali heeft zelf ooit opgemerkt dat de geest en de tijd als "kaas" zijn, ze zitten vol gaten (ze zijn niet te vertrouwen). In zijn eerste schilderij lijkt Dali te suggereren dat de herinnering bedrieglijk kan zijn.
Licht en schaduw
Delen van het schilderij zijn verborgen in de schaduw, terwijl andere goed verlicht zijn. De aanwezigheid van twee gelijke stenen met hun schaduwen verdient speciale aandacht (één links van de boom en de andere onder de rotsachtige bergen). Zonder licht heeft de steen links van de boom niet echt een schaduw. Dit toont de nauwkeurigheid van het geheugen aan als het gaat om irrelevante details, en onnauwkeurigheid als het gaat om het hoofdonderwerp.
Mieren
Mieren lijken de klok in de linker benedenhoek van het schilderij aan te vallen. Dit wordt vaak geïnterpreteerd als een ander idee binnen hetzelfde raamwerk (heel gebruikelijk in Dali's werken). Mieren vallen de klok aan om nervositeit en angst aan te geven, vaak geassocieerd met tijd.
Dali's interpretatie
Salvador Dali gaf vaak gedetailleerde (maar onjuiste) interpretaties van zijn werken om critici en kunstliefhebbers in verwarring te brengen. Daarbij wilde hij meerdere interpretaties van hetzelfde werk aanmoedigen op basis van hoe mensen (en geesten) ze relateerden aan hun eigen ervaringen.
