Inhoud
Darmobstructie bij honden is een noodsituatie en vereist onmiddellijke veterinaire behandeling. Het wordt vaak veroorzaakt door het eten van een vreemd voorwerp, zoals touw, plastic of panty's, volgens het Merck Veterinary Manual, maar kippenbotten en sommige kauwspeeltjes kunnen ook de aandoening veroorzaken. Bovendien zijn hernia's, parasieten, tumoren en verkeerde uitlijning of torsie van de darm mogelijke oorzaken van gedeeltelijke of volledige darmobstructie. Intestinale obstructies veroorzaken wurging en een onvermogen om de bloedstroom in het darmkanaal te ontvangen. Gifstoffen en bacteriën hopen zich op in de stilstaande delen van de darmen. Breuk van de darmwand en necrose komen vaak voor als de aandoening onbehandeld blijft.
Stap 1
Herken de tekenen en symptomen van de obstructie. De aandoening veroorzaakt braken en diarree, die bloed, anorexia en zwakte kunnen bevatten. Honden met darmobstructie ervaren ook buikpijn en een opgeblazen gevoel en kunnen in shock raken.
Stap 2
Bel onmiddellijk uw dierenarts. Als uw hond symptomen van darmobstructie heeft of tekenen vertoont van de aanwezigheid van een ernstige ziekte, breng hem dan naar de dierenarts of een dierenkliniek voor noodgevallen. De professional kan aanbevelen dat u al het voer tot uw hond beperkt tot de diagnose.
Stap 3
Beantwoord de vragen van uw dierenarts over de eetgewoonten of de neiging van uw hond om vreemde voorwerpen zo volledig mogelijk op te nemen. De informatie die u kunt verstrekken, vermindert de tijd die de dierenarts nodig heeft om een mogelijke obstructie te diagnosticeren.
Stap 4
Onderzoek de mond, maag en endeldarm. De dierenarts controleert de bek van uw hond op tekenen van vreemde voorwerpen, zoals touwen, en palpeert de buik om te controleren op uitzetting, pijn of verdikte darmlussen. Het rectum wordt gecontroleerd op tekenen van bloed of diarree, volgens het Merck Veterinary Manual.
Stap 5
Maak röntgenfoto's van het darmkanaal van uw hond. Röntgenstralen kunnen obstructie, de aanwezigheid van vreemde voorwerpen, opgehoopte vloeistof, gassen en massa's onthullen. Een echografie kan ook nodig zijn om de obstructie te lokaliseren en het type en de ernst te bepalen.
Stap 6
Controleer het bloed op een mogelijke verstoring van de elektrolytenbalans. De dierenarts kan een volledige bloedtest aanbevelen om het kalium- en natriumgehalte in het bloed en het ijzergehalte van uw hond te meten. Intestinale obstructies kunnen gevaarlijke onevenwichtigheden in deze mineralen veroorzaken.
Stap 7
Stofzuig de buik. Als de dierenarts de aanwezigheid van vloeistoffen op röntgenfoto's of echografie van de buik waarneemt, kan hij de maag opzuigen om de vloeistof op te vangen voor analyse.
Stap 8
Voer een endoscopie uit om het vreemde voorwerp te verwijderen. Afhankelijk van de oorzaak en locatie van de obstructie, kan de dierenarts deze procedure mogelijk niet uitvoeren.
Stap 9
Verwijder de obstructie operatief. Deze procedure, bekend als laparotomie, omvat een chirurgische opening van de buikholte door een dierenarts om de obstructie te lokaliseren en te repareren.
