Inhoud
In het algemeen verwijst de culturele variabele naar elk cultureel element dat een waargenomen fenomeen kan beïnvloeden, van macro-economische analyse tot artistieke productie of het succes van politieke initiatieven. De meeste antropologen werken echter met een reeks gedefinieerde variabelen die proberen verschillende culturen te beschrijven in een gevestigd continuüm met verschillende kenmerken. Niet alle antropologen zijn het er precies over eens wat deze categorieën zijn, maar weinigen worden op dit gebied breed geaccepteerd.
Individualisme en collectivisme
Hoewel de meeste culturen zich tussen deze twee polen aanpassen, beschrijven antropologen twee basistypen van sociale organisatie; individualisme en collectivisme. In individualistische culturen zijn succes en welzijn over het algemeen meetbaar aan de hand van individuele prestaties, culturele riten richten zich op individuele en sociale doelen met als doel het individu krachtiger te maken. In een collectivistische samenleving is het individuele deel ondergeschikt aan brede sociale doelen en culturele riten hebben de neiging om sociale en affectieve relaties te genereren, bijvoorbeeld het huwelijk dat wordt georganiseerd met het collectieve welzijn in gedachten. Deze twee polen creëren een continuüm, waarin de meeste culturen moeten worden ingevoegd, waarbij de aard van de samenleving een punt is dat een culturele verscheidenheid bepaalt voor de dagelijkse activiteiten van het individu.
Mannelijkheid en vrouwelijkheid
Naast de sociale regels die door mannen en vrouwen kunnen worden toegepast, hebben culturen als geheel ook de neiging om bepaalde mannelijke en vrouwelijke kenmerken te hebben. Een machocultuur heeft bijvoorbeeld de neiging om kracht, ambitie en betekenis te waarderen, terwijl feministische culturen de neiging hebben om genegenheid, mededogen en emotie te beïnvloeden. Dit sociale standpunt bepaalt in het algemeen de werkelijke sociale rollen, zoals het gedrag dat mannen en vrouwen verwachten en de plaatsen die zij in de samenleving innemen. Het is duidelijk dat deze culturele waarden een diepgaande invloed hebben op de manier waarop een samenleving functioneert en reageert op veranderingen.
Machtsafstand
Over het algemeen verwijst de machtsafstand naar de manieren waarop macht, welzijn en prestige over een cultuur worden verdeeld. In een cultuur met een grote macht zijn deze factoren sterk geconcentreerd bij een paar leden van de samenleving. In een cultuur met verminderde macht wordt deze factor als een kritische culturele variabele beschouwd. Het succes van economische programma's vereist bijvoorbeeld vaak dat politici zoeken naar de beste manier om welzijn en geld over de samenleving te verdelen.
Voorkom onzekerheid
Ook onzekerheid of iets dat de cultuur niet kent, wordt door antropologen als een belangrijke culturele variabele beschouwd. Culturen met een hoge mate van onzekerheid vertonen bijvoorbeeld de neiging om actief sociaal gedrag te vertonen, in een poging alles uit te leggen waarmee de cultuur te maken heeft, en zijn over het algemeen intoleranter voor sociaal gedrag dat afwijkt van de vastgestelde grenzen. Aan de andere kant hebben culturen met verminderde onzekerheid de neiging om meer contemplatief te zijn, sociale en persoonlijke risico's beter te accepteren en iets toleranter te zijn ten opzichte van afwijkend gedrag, een factor met duidelijke implicaties voor de manier waarop een samenleving functioneert en zich ontwikkelt.
