Inhoud
- Moeilijkheden met lopen
- Verlies van spierkracht
- Spierpijn
- Moeite met praten, kauwen en slikken
- Ademhalingsmoeilijkheden
Degeneratieve spierziekten veroorzaken progressieve schade en verlies van spiercellen, evenals een gevoel van zwakte. Er zijn veel soorten van deze pathologieën en ze kunnen op verschillende manieren werken om functioneel verlies van spiermassa te veroorzaken. Spierdystrofie, amyotrofische laterale sclerose, myasthenia gravis en andere erfelijke of verworven ziekten veroorzaken spierdystrofie. Symptomen zijn geassocieerd met progressieve zwakte in de getroffen spiergroep.
Moeilijkheden met lopen
Degeneratieve spieraandoeningen die de grote been- en bilspieren aantasten, veroorzaken kenmerkend moeilijkheden bij het lopen. Duchenne-spierdystrofie, de meest voorkomende spierdystrofie, is een van deze ziekten. Kinderen met Duchenne hebben moeite met lopen omdat ze klein zijn, meestal lopen ze met de benen wijd open, vallen en wankelen vaak vanwege zwakte in de bovenbeenspieren. Naarmate de ziekte vordert en spierzwakte, gaat het vermogen om te lopen uiteindelijk verloren. Het National Institute of Neurological Disorders and Stroke (NINDS) meldt dat de meeste kinderen met Duchenne vanaf 12 jaar rolstoelen moeten gebruiken.
Verlies van spierkracht
Het verlies van spiercellen geassocieerd met spierdegeneratieve aandoeningen veroorzaakt een progressief en diepgaand verlies van kracht in de aangetaste spier. Dit symptoom is kenmerkend voor alle ziekten van het type, hoewel de spiergroepen die een meer uitgesproken zwakte vertonen, van ziekte tot ziekte verschillen. NINDS zegt bijvoorbeeld dat myasthenia gravis normaal gesproken de spieren van het oog en het gezicht aantast, waardoor ooglidptosis en verlies van gezichtsuitdrukking ontstaat. Aan de andere kant kunnen mensen met amyotrofische laterale sclerose, of de ziekte van Lou Gehrig, zwakte in hun vingers en handen hebben, waardoor het moeilijk wordt om te schrijven, flessen te openen of een overhemd dicht te knopen.
Spierpijn
Verlies van spiermassa kan de belasting van andere spiercellen verhogen, die normaal gesproken in een subnormale toestand verkeren als gevolg van het ziekteproces. Het resultaat is spiervermoeidheid, meestal gerelateerd aan minimale spieractiviteit. De "Merck Manual for Healthcare Professionals" legt uit dat dit symptoom bij myasthenia gravis vooral uitgesproken is, aangezien de spieren bij gebruik een meetbare vermindering in kracht vertonen. Met rust krijgen de spieren weer de kracht die ze hadden voordat ze werden gebruikt, maar ze worden snel vermoeid als ze opnieuw worden gebruikt.
Moeite met praten, kauwen en slikken
Degeneratieve spieraandoeningen die de spieren van de mond en keel aantasten, veroorzaken meestal problemen bij het praten, kauwen en slikken. De "Myasthenia Gravis Foundation of America" meldt dat deze symptomen veel voorkomen bij myasthenia gravis. Spier-scapulaire-humerale dystrofie en amyotrofische laterale sclerose veroorzaken volgens NINDS ook vaak problemen bij het spreken en slikken.
Ademhalingsmoeilijkheden
Degeneratieve spieraandoeningen waarbij de borstspieren betrokken zijn, kunnen ademhalingsmoeilijkheden veroorzaken. Normaal gesproken kondigt de betrokkenheid van de ademhalingsspieren bij een degeneratieve spierziekte de aanstaande dood van de getroffen persoon aan. Mensen met ernstige ademhalingsspierproblemen zijn vaak afhankelijk van beademingsondersteuning.
